Voor Tibetanen zijn gebedsvlaggen niet zomaar stukken stof die in de wind wapperen. Het zijn levende gebeden, verweven met het dagelijks leven, verbonden met voorouders en doordrenkt van spirituele betekenis. Het verbranden ervan is geen ‘veiligheidsmaatregel’. Het is heiligschennis. Een Tibetaan die met de ‘Tibet Times’ sprak, zei het duidelijk: het vernietigen van gebedsvlaggen staat gelijk aan het ontheiligen van de rustplaatsen van voorouders. Een ander wees op het voor de hand liggende: in een droge, rotsachtige regio is het aansteken van vlaggen eerder een oorzaak van brand dan een preventieve maatregel. Maar wanneer de staat vastbesloten is om het geloof uit te roeien, is gezond verstand het eerste slachtoffer.

