De vraag is wel hóe je over stemmingen rapporteert. Nu sturen we typisch een verslaggever de markt op om ‘gewone’ passanten te vragen wat hun eerste gevoel is bij – bijvoorbeeld – nareizigers. Dit gebeurt niet alleen om de cynische reden dat dit een goedkope methode is. Ik denk dat er ook echt een ideële drijfveer achter die straatinterviews en voxpopjes schuilt: de overtuiging dat we zo tot de kern komen, dat we zo basale informatie achterhalen. En dat is een kwalijke misvatting.