‘Het leven is net een restaurant, na afloop krijgen we de rekening gepresenteerd. We halen allemaal de eindstreep, gaan allemaal dood. En dan? Hoe kijken de criminelen terug op hun leven? Hoe valt die weging uit? Wat staat hen te wachten in een volgend leven?
criminelen
Het kind in de supermarkt
Ik vraag mijn bajesklantmaatjes wat zij op de dag van hun misdaad nog meer deden. Wat deden ze de andere jaren van hun leven? Dan herhaal ik het verhaal van mijn bakstenen muur. Er zijn andere stenen in de muur die ons leven vertegenwoordigen, los van onze misdaden. In feite zijn er altijd veel meer goede bakstenen dan verkeerde. Ben jij nu een slechte muur die verdient dat hij verwoest wordt? Of ben je een goede muur met een paar verkeerde bakstenen, net als de rest van ons?
‘Het leven is net een restaurant, na afloop krijgen we de rekening gepresenteerd’
Vol verbazing over het feit dat mensen zo dom kunnen handelen keek de beginnende Amsterdamse strafpleiter mr. Richard Sussenbach zijn cliënten 25 jaar geleden bijna de deur uit. Zitten op het kussen maakte hem begripvoller. Iedereen is wel een beetje crimineel, vindt hij.
Het jaar 2020 – dag 112 – etiquette
Coke, vuurwapens en de misdaadverslaggeving.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het leven is net een restaurant, na afloop komt de rekening
Advocaat mr. Richard Sussenbach: ‘Ik verdedig jongens die ik nog ken uit mijn jeugd. We komen uit dezelfde buurt. Ze zijn een andere richting opgegaan dan ik. Ik heb geluk gehad.’
