Mijn vader was een filosoof met een grote liefde voor kunst. Toen ik op mijn vijftiende een vriendje (R.) kreeg die eveneens een filosofische inslag had, begonnen die twee lange gesprekken met elkaar te voeren. Ik ging meestal liever buiten basketballen, maar soms luisterde ik een tijdje mee.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Een zegen voor het leven
Roshisama wilde per se niemand tot last zijn en weigerde steevast om naar de dokter te gaan of een dokter te laten roepen. Natuurlijk maakte iedereen zich ongerust, maar deze oude monnik kon bijzonder koppig zijn en niemand kon hem dwingen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Dango – verschillende vormen, één essentie
Ik kneedde zo goed ik kon een kleine, roze lotus van rijstdeeg. Voorzichtig liet ik hem aan mijn Japanse buurvrouw zien, die er verrast om moest giechelen, met een glinstering in haar ogen. Langzaamaan begonnen een paar andere bewoners aan de tafel ook te experimenteren. We kregen er steeds meer plezier in om allerlei extravagante figuurtjes te kneden.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Het geluk van een groentetuin
Vanaf de tempel konden we ze opeens horen en zien. Een paar apen maakten zich met zoveel mogelijk aubergines onder de arm uit de voeten. Ze huppelden over het veld de bergwand op, terwijl de monniken zwaaiend op hen af renden. Maar het was te laat, de meeste paarse vruchten waren al gestolen of aangevreten.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Een sneeuwvlok valt nooit op de verkeerde plek
Eens begon een spar op het ultieme moment langzaam om te kieperen, maar in een heel andere richting dan verwacht. Precies naar de plek waar de hoofdmonnik stond. Die verdween dus ineens uit het zicht, onder de zuchtende takken. We snelden op hem af; zagen alleen een hand en een voet door het loof omhoog steken. Op ons roepen: ‘Ben je in orde?’ kwam er een gedempt stemgeluid onder het gewas vandaan. Alsof de boom zelf probeerde te spreken.
Zen-Herinneringen -dharma voor kalkoenen
Op de terugweg kwam ik weer langs de ren en mijn hart schoot vol. Ik begon van binnen de mettawensen die we geleerd hadden, voor de dieren te herhalen: ‘Mogen jullie vrij zijn van geestelijk lijden…’ Het was natuurlijk de vraag, of hen dit veel zou helpen. Het voelde een beetje uitzichtloos.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – De vreugde van het schrobben
Schoonmaken is in zen een belangrijk aspect van de training. Het zuivert de geest en oefent het lichaam. Het fysieke, eenvoudige werk van dweilen, vegen of afstoffen vereist enige aandacht en aanwezigheid. Tegelijk is het een oefening om er echt bij te blijven en niet in allerlei gedachten af te dwalen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – ceremoniële ongemakken
De volgende ochtend, aan het einde van gyocha, stelde ik op goed geluk mijn vraag. Ik kon mezelf al een beetje in het Japans uitdrukken. ‘Roshisama, ik weet dat het een beetje gênant is, maar hoe kunnen we onze beoefening op de wc voortzetten?’
Zen-Herinneringen – Waarom een zenmonnik zijn hoofd kaal scheert
Ik glimlachte en knikte terug. Zo had ik het nog nooit bekeken, de kale hoofden van zenmonniken zijn zo glad dat er niets aan blijft plakken.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Moeder Myoko
Doordat ik er zo intensief mee bezig was, begon mijn moeder Henriette ook zen te beoefenen. Ze had al vele jaren meditatie-ervaring in allerlei tradities. Toen ik haar de beginselen van zazen uitlegde, was het dus niet echt nieuw voor haar.
