De volgende ochtend, aan het einde van gyocha, stelde ik op goed geluk mijn vraag. Ik kon mezelf al een beetje in het Japans uitdrukken. ‘Roshisama, ik weet dat het een beetje gênant is, maar hoe kunnen we onze beoefening op de wc voortzetten?’
Zen-Herinneringen – Waarom een zenmonnik zijn hoofd kaal scheert
Ik glimlachte en knikte terug. Zo had ik het nog nooit bekeken, de kale hoofden van zenmonniken zijn zo glad dat er niets aan blijft plakken.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Moeder Myoko
Doordat ik er zo intensief mee bezig was, begon mijn moeder Henriette ook zen te beoefenen. Ze had al vele jaren meditatie-ervaring in allerlei tradities. Toen ik haar de beginselen van zazen uitlegde, was het dus niet echt nieuw voor haar.
Zen-Herinneringen – Word één met je gedachte
Ik kwam tijdens die sesshin op dokusan (persoonlijk gesprek) bij de assistent van sensei, en klaagde hartgrondig: ‘Ik kan me niet concentreren! Ik word er gek van. Mijn gedachten vliegen alle kanten op!’ Ik vond mezelf wel een zeur, maar ik wilde echt eerlijk zijn. Dat leek me een eerste vereiste om gepaste hulp te krijgen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Laat je niet afleiden
Een derde kind rende best hard, maar keek de hele tijd opzij en achter zich, om te zien hoe ver zijn tegenstanders al waren. Daardoor struikelde hij steeds opnieuw over zijn eigen voetjes. Zodoende haalde het kleinste jongetje dat wel helemaal geconcentreerd was, als eerste de finish. Ik moest om het schouwspel glimlachen; dit was precies zoals het ons zenbeoefenaars ook verging in de tempel, bedacht ik me.
Herinneringen aan Tangen Harada roshi – liefde voor en door zoetigheid
Ik bekende het op een dag eens allemaal aan roshisama. Vertelde hem eerlijk, dat ik soms te veel snoepte en dan moest ik eerst een stuk lopen om alles te laten zakken, omdat ik met mijn volle buik geen zazen kon doen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Dai Funshi – grote vastberadenheid
Zenmeester Hakuin noemde drie essentiële ingrediënten voor zazen: groot vertrouwen, grote twijfel en grote vastberadenheid. Groot vertrouwen moet er zijn in de Weg, in de meester, in dat er een diepere Waarheid is, een boeddhanatuur. Naarmate je langer oefent, krijg je vanzelf meer en meer vertrouwen dat zazen je tot die waarheid kan brengen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Zet anderen altijd voorop
De komende dagen en weken kwam hij elke dag terug om de tak te bedanken. Hij zong er soetra’s voor, met zijn handen in gassho.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Eén lichaam, vele ledematen
De meesten van ons droegen bij elkaar geraapte, tweedehands samu-e. Buiten bij de waslijnen stonden een paar grote tonnen gevuld met door gasten achtergelaten kleding. Daar was altijd wel iets te vinden voor je outfit: bijvoorbeeld een versleten linnen top of een vaal-zwarte broek met net iets te korte pijpen; altijd wel min of meer goed genoeg om in rond te lopen. Maar nu kreeg ieder zijn of haar op maat gemaakte pak!
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Kshanti paramita
In Bukkokuji vierden wij ieder jaar de sterfdag van de Boeddha. We reciteerden dan een maand lang dagelijks de Butsu Yui Kyo Gyo, de soetra van de laatste woorden van de Tathagatha. Dat begon op 15 februari en eindigde op 15 maart met een grote ceremonie.
