In eerste instantie voelde ik me een beetje gepikeerd en verbaasd. Was ik niet juist heel goed en spiritueel bezig? Wat deed ik nu weer verkeerd?
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Vouwen voor de danka
Dit was onze zenoefening voor een avond: alleen maar vouwen. Vel na vel. Niet nodig om op of om te kijken of te vergelijken. De aandacht helemaal gericht op de taak.
Zen herinneringen – ‘Roadkill’ en de Dharma
In gedachten wenste ik het dier van harte een betere geboorte toe in een volgend leven. Want ieder nieuw leven zou ons dichter bij de bevrijding uit samsara kunnen brengen. Het was opmerkelijk hoe mijn frustratie en verontwaardiging geleidelijk werden getransformeerd in een hoopvolle, goede wens.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Mochi stampen
Het slaan van de mochi was een speciaal ritueel. Verspreid door de keuken zongen we samen de Hartsoetra, met de handen gevouwen: ‘Fu i ku ku fu i shiki shiki soku ze ku ku…’ ‘Vorm is niet anders dan leegte, leegte niet anders dan vorm…’
Zen-Herinneringen – Het verkoelende ‘tja’ van een oude moeder
Hakuin zenji zegt in zijn ‘Loflied op zazen’ dat nirvana hier is, recht voor onze ogen. Nirvana is dus niet iets waar we na lang reizen eindelijk terecht kunnen komen, maar een werkelijkheid die we ons iedere moment zouden kunnen realiseren.
Zen herinneringen – Niet vergelijken!
Ooit, op een zondagmiddag, gaf ik een ‘Buddhist talk’ in yogastudio The Conscious Club. Het ging over mudita, medevreugde, een van de vier Brahmavihara’s (letterlijk ‘goddelijke verblijfplaatsen’). Daarnaast zijn er liefdevolle vriendelijkheid, compassie en gelijkmoedigheid.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Een lotusbloem in modderig water
Uit mijzelf wilde ik nooit iets over de uitvallen van Hogyo aan roshisama vertellen. Ik had mij voorgenomen geen verklikker te zijn, dat was mijn trots. Misschien ook ijdele trots, en misschien niet verstandig, want er was eigenlijk niemand mee geholpen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – mindful marmelade maken
Roshisama (zenmeester) drukte ons geregeld op het hart: ‘Yosomi janakute!’ wat betekende: ‘Kijk niet weg van je oefening!’ Hij spoorde ons altijd aan, om zoveel mogelijk in stille concentratie te blijven bij wat we ook maar deden. Eenpuntige aandacht te hebben, zowel in de meditatie als in de dagelijkse taken.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Rijst
In het besef dat de rijst die wij aten een devotionele donatie was, werd er uiterst zorgvuldig en aandachtig mee omgegaan. Dogen Zenji (1200-1253) beschreef lang geleden uitgebreid in zijn Instructies Voor De Kok hoe de tempelkok met de rijst om zou moeten gaan.
Zen-Herinneringen – zelf-perceptie
Elke dag, de hele dag door, zien we hoe zich van alles in ons voltrekt. Omdat we dit ‘mijn gedachten’ en ‘mijn gevoelens’ noemen, concluderen we: ‘dit is wat ik vind, dit is wat ik voel, dit is wat ik wil’.
