Toen was het weer weg…
Ardan – Wilders gekozen
Gekozen door 2,5 miljoen kanslozen.
Ardan – je zou maar vluchteling zijn
Menszijn…
Ardan – Knipoog…
…
Ardan – Trump
Blinde warmte…
Ardan
Inzicht.
Ardan – “de boeddhisten”
Klimaatverandering…
Ardan – De (on)gelukkige boeddhist
Dus waarom dan toch deze identiteitscrisis? Waarom wil ik zo’n rigoureuze stap zetten? Iemand die 18 jaar zen beoefent, en notabene deze zomer ook nog tot zenleraar is geordineerd, zou toch beter moeten weten? Of in zen jargon: beter moeten niet-weten…
Ardan – Een ware vrouw/man
Zo lopend is er geen doel en geeft me het vrije gevoel van de voor mij favoriete (en bekende) koan die luidt : een ware vrouw/man zonder titel, zonder rang, zonder naam, zonder leeftijd gaat vrij in en uit uit door de poorten van de zintuigen.
Ardan – nog iemand een medemens geholpen dit jaar
De eeuwige vraag.
Ardan – examen
Op school draait alles er om dat je het moet weten. Hoofdsteden van landen waar je nooit geweest bent, vervoegingen van werkwoorden in het Frans, het begrijpen van Nederlandse teksten, de oorlogen van vroeger in verschillende werelddelen enzovoort, enzovoort. Daar groeien we allemaal mee op.
Ardan – Joost Zwagerman
Mijn ik is dus een bouwwerk van gedachten, gevoelens, ideeën, overtuigingen, herinneringen, successen en mislukkingen die ik gedurende al de jaren van mijn leven opgebouwd heb.
Als ik in slaap val, dan is het weg.
En zodra ik weer wakker wordt, ontstaat het hele circus weer.
Ardan – ik heb gewoon gelijk
Ik las in een stukje op internet over tunnelvisie dat onze hersenen ‘erop gemaakt’ zijn om die ideeën en meningen en opvattingen in stand te houden. De hersenen filteren namelijk voor ons de belangrijke informatie uit wat we zien, horen, ruiken of proeven en dat onthouden we. Daardoor hoeven we niet steeds bij elk ding of bij elke persoon opnieuw te onderzoeken wat we ermee kunnen of moeten doen, maar grijpen we automatisch terug op datgene wat we er al over weten.
Ardan – allergie
Misschien komt er ooit een tijd dat er ‘glutenvrije meditatie-retraites’ gehouden worden. Of lactose-arme zitweekends.’ Vooralsnog bestaat dat naar mijn weten nog niet.
Ardan – geen daar
En uiteindelijk werd dat aankomen steeds minder belangrijk. Ik liep. En als ik moe was van het lopen, stopte ik, en ging ik op zoek naar een herberg. Niets meer of minder dan dat.
Ardan – Kan ik van mezelf een nieuw, beter persoon te maken?
Kan ik van mezelf een nieuw, beter persoon te maken? Is mijn persoonlijkheid maakbaar? Hoe vaststaand is mijn karakter? En wat is het dat van mij een andere persoon maakt dan een ander? Dit zijn vragen die mij uitermate interesseren. Omdat het iets aanraakt, iets bevraagt, namelijk mijn ‘ik’ wat ik heel vaak automatisch als een vanzelfsprekendheid ervaar.
Ardan – niet-zelf
Mijn leraar hangt eigenlijk zelden de leraar uit. Ook als is ze soms behoorlijk autoritair. En daardoor heb ik ontdekt dat er een verschil bestaat tussen autoriteit die van binnen komt en die van buiten komt.
Ardan – Ik ben mezelf kwijt
Bij mij thuis heb ik zeven konijnen. Ik heb een groot stuk tuin afgezet waar ze naar hartenlust kunnen graven, rennen, gras eten en chillen in de zon. Gewoon waar ze fijn ‘konijn kunnen zijn’. En ik geniet er heel erg van om daar naar te kijken. Maar wat me nou heel erg verbaast bij die konijnen is dat ze allemaal verschillend zijn. Ik bedoel niet de uiterlijke kenmerken, dat de ene bruin is, een andere zwart of wit, of vlekjes heeft, nee, ik bedoel dat ze allemaal echt ánders zijn. Ik dacht altijd dat een konijn gewoon een konijn is. Net zoals ik dacht dat muizen gewoon muizen zijn. Maar dat is dus echt niet zo. Ik heb een bazig konijn, een wat onhandig konijn, een heel slim klein konijn, een konijn die vinnig is, een stuurs konijn en een heel lief zachtaardig konijn.
Ardan – Wie ben ik eigenlijk?
“Een ware vrouw/man, zonder rang, stand naam, leeftijd, gaat vrijuit in en uit door de poorten van de zintuigen”. Dat is een koan waar ik, in het zencentrum de Noorder Poort (waar ik train) vaak mee gezeten heb. Een fantastisch mooie koan vind ik. Want het zegt iets over waar we onze identiteit aan koppelen. Het zegt iets over dat idee van: Ik ben…
Ardan – ‘Vertrouwen in de basale goedheid van de mensheid’
Als je als mens in staat bent om te delen met anderen en om vertrouwen te hebben in anderen, ben je denk ik, veel rijker en vrijer dan wanneer je bang bent om je bezit te verliezen.
Wees je eigen leraar.
Wijsheid, waarheid, werkelijkheid, heeft zichzelf in pacht. Er is niemand die mij dat kan laten ervaren dan ikzelf. De grootste vragen over mijn bestaan kunnen niet uitgelegd worden door een ander. Kunnen niet worden beantwoord door een dogma. En ook niet door een guru, een priester, een dominee, een roshi, een lama, een monnik of wie dan ook.
Wanhoop is het ergste dat een mens kan overkomen
Deze week zag ik een filmpje op Facebook van Thich Nath Hanh. Een jongen vroeg aan hem wat het moeilijkste was dat hij ooit geoefend had. En Thich Nath Hanh antwoordde : ‘ Wanhoop’.
Ongeboren zelf
Iedereen heeft natuurlijk zijn of haar eigen achtergrond. Sommigen zijn zo opgevoed dat ze alleen maar durven te vertrouwen op hun intellectuele vermogen. Anderen hebben dat minder. Maar bij heel veel mensen is het zo dat ze worden aangeleerd om niet te luisteren naar zichzelf. Om niet hun intuïtie te volgen. Maar iets buiten hen te volgen. Normen en waarden die van buiten zijn opgelegd.
Ardan – Subtiele agressie.
Het begint dus met subtiele agressie naar jezelf. En kan uitmonden in een enorme agressie naar anderen. Het klinkt als een enorm cliché. Maar is mijn inziens wel helemaal waar. Hoezeer ben je in staat om écht vriend te zijn met jezelf.
