Kan ik van mezelf een nieuw, beter persoon te maken? Is mijn persoonlijkheid maakbaar? Hoe vaststaand is mijn karakter? En wat is het dat van mij een andere persoon maakt dan een ander? Dit zijn vragen die mij uitermate interesseren. Omdat het iets aanraakt, iets bevraagt, namelijk mijn ‘ik’ wat ik heel vaak automatisch als een vanzelfsprekendheid ervaar.
Ardan – niet-zelf
Mijn leraar hangt eigenlijk zelden de leraar uit. Ook als is ze soms behoorlijk autoritair. En daardoor heb ik ontdekt dat er een verschil bestaat tussen autoriteit die van binnen komt en die van buiten komt.
Ardan – Ik ben mezelf kwijt
Bij mij thuis heb ik zeven konijnen. Ik heb een groot stuk tuin afgezet waar ze naar hartenlust kunnen graven, rennen, gras eten en chillen in de zon. Gewoon waar ze fijn ‘konijn kunnen zijn’. En ik geniet er heel erg van om daar naar te kijken. Maar wat me nou heel erg verbaast bij die konijnen is dat ze allemaal verschillend zijn. Ik bedoel niet de uiterlijke kenmerken, dat de ene bruin is, een andere zwart of wit, of vlekjes heeft, nee, ik bedoel dat ze allemaal echt ánders zijn. Ik dacht altijd dat een konijn gewoon een konijn is. Net zoals ik dacht dat muizen gewoon muizen zijn. Maar dat is dus echt niet zo. Ik heb een bazig konijn, een wat onhandig konijn, een heel slim klein konijn, een konijn die vinnig is, een stuurs konijn en een heel lief zachtaardig konijn.
Ardan – Wie ben ik eigenlijk?
“Een ware vrouw/man, zonder rang, stand naam, leeftijd, gaat vrijuit in en uit door de poorten van de zintuigen”. Dat is een koan waar ik, in het zencentrum de Noorder Poort (waar ik train) vaak mee gezeten heb. Een fantastisch mooie koan vind ik. Want het zegt iets over waar we onze identiteit aan koppelen. Het zegt iets over dat idee van: Ik ben…
Ardan – ‘Vertrouwen in de basale goedheid van de mensheid’
Als je als mens in staat bent om te delen met anderen en om vertrouwen te hebben in anderen, ben je denk ik, veel rijker en vrijer dan wanneer je bang bent om je bezit te verliezen.
Wees je eigen leraar.
Wijsheid, waarheid, werkelijkheid, heeft zichzelf in pacht. Er is niemand die mij dat kan laten ervaren dan ikzelf. De grootste vragen over mijn bestaan kunnen niet uitgelegd worden door een ander. Kunnen niet worden beantwoord door een dogma. En ook niet door een guru, een priester, een dominee, een roshi, een lama, een monnik of wie dan ook.
Wanhoop is het ergste dat een mens kan overkomen
Deze week zag ik een filmpje op Facebook van Thich Nath Hanh. Een jongen vroeg aan hem wat het moeilijkste was dat hij ooit geoefend had. En Thich Nath Hanh antwoordde : ‘ Wanhoop’.
Ongeboren zelf
Iedereen heeft natuurlijk zijn of haar eigen achtergrond. Sommigen zijn zo opgevoed dat ze alleen maar durven te vertrouwen op hun intellectuele vermogen. Anderen hebben dat minder. Maar bij heel veel mensen is het zo dat ze worden aangeleerd om niet te luisteren naar zichzelf. Om niet hun intuïtie te volgen. Maar iets buiten hen te volgen. Normen en waarden die van buiten zijn opgelegd.
Ardan – Subtiele agressie.
Het begint dus met subtiele agressie naar jezelf. En kan uitmonden in een enorme agressie naar anderen. Het klinkt als een enorm cliché. Maar is mijn inziens wel helemaal waar. Hoezeer ben je in staat om écht vriend te zijn met jezelf.
Er wijzer van worden
De eerste twee jaar dat ik mijn zentraining (intern) deed op het zencentrum de Noorder Poort in Wapserveen, heb ik geen boeken gelezen. En zeker geen boeken over zen of over boeddhisme. Eigenlijk ben ik daar heel blij om. Daardoor kon ik mijn ervaringen niet ‘invullen’ .
De deur van mededogen
Het lijkt wel of er steeds meer ellende op ons afkomt. Oorlogen, vluchtelingen , terrorisme, uitputting van onze aarde, rijken die steeds rijker worden en steeds meer arme mensen aan de andere kant. Dieren die uitgebuit en in gruwelijke omstandigheden moeten leven.
Ardan – De spreuk
Daarom beoefen ik zen. Om in de diepte van mijn denken te duiken en mijn gedachten te leren kennen die gaan over ‘ik versus ander’. Om de werkelijkheid daarvan te toetsen in de niet-dualiteit.
Ardan – Stel je voor dat je een vluchteling bent
Stel je voor dat Nederland is overstroomd. Dat alles is ondergelopen. Geen huis staat meer boven water. Miljoenen Nederlanders vluchten voor het water. Ik ook. Het enige dat ik heb is een plastic tas met wat kleren. En mijn IPhone.
Ardan – Ik ben mezelf kwijt
En toen, de volgende zitting, toen ik daar zat met dat verwarrende gevoel van schaamte en dat ik mezelf wel voor mijn kop kon slaan dat ik zo stom was om lollig proberen te doen. Toen ineens kwam daar een totaal ander gevoel (of was het een ervaring?) voor in de plaats.
Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’
‘Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel ‘zenleraar’ niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.’
Ardan – u bent er al
…
Ardan – na jaren mediteren
…
Ardan – het achtvoudige pad bewandelen
…
Ardan – eerste vraag gratis
…
Ardan – clowns in het circus
…
Ardan – je bent vooruitgegaan
…
Ardan – als ik niks te doen heb
…
Ardan – hebben ze net een kabinet…
…
Ardan – wordt het groen
…
