Je zit ‘s avonds laat buiten en het is heel stil, zelfs de vogels zwijgen. Vanuit de verte komt er een auto aan. Je voelt dat de diepe stilte wordt verbroken, nog voordat je het geluid van de auto hoort.
Die ene seconde, dat moment tussen het verbreken van de stilte en het daadwerkelijke geluid, daarover gaat deze haiku.
‘s avonds op het land
de stilte al verbroken
nog voor het geluid