Ramana Maharshi als Romana Mahasjiesj
Zien wat je wil zien.
Home » Je zocht naar zien tekenen » Pagina 24
Je bent op pagina 24 van 557, met resultaten 277 tot 288.
Zien wat je wil zien.
De permanente erkenning van de BUN als zendende instantie betekent dat het werk van de boeddhistische geestelijke verzorgers in justitiële inrichtingen onder verantwoordelijkheid van de BUN doorgang kan blijven vinden en is gewaarborgd.
Het leven kent niet één dimensie van goed en kwaad. Dat geldt voor Kevin Carter, maar ook voor Alfredo Jaar en Bernie Glassman. Het zijn wat mij betreft niet zozeer Bernie’s straatretraites die schokkend zijn, maar het feit dat wij westerlingen ze blijkbaar nodig hebben om het lijden dat alom aanwezig is te zien.
Ik onderzoek het fenomeen illusie. Somewhere over the rainbow skies are blue. Take care out-there.
Als een blinde zegt dat er geen zon is, is dat de waarheid voor een blinde, want hij kan de zon niet zien. Maar moeten degenen die de zon wel kunnen zien, hier dan bedroefd of moordzuchtig van worden omdat de ‘eer’ van de zon – het licht – door een blinde niet gezien kan worden? Dus als een niet-moslim de liefde van en voor de profeet Mohammed niet kan voelen of begrijpen, is dit een eigen waarheid voor hen. Maar moeten moslims dan boos of verdrietig worden?
Grijpen naar begrip.
Een portret van André van der Braak.
Er zijn boeken die bij het eerste bekijken, doorbladeren en ruiken direct doen vermoeden dat ook de inhoud goed moet zijn. Verzameld werk van Arie Visser is zo’n boek – of beter: dit zijn drie van dit soort boeken. Niet dat de teksten altijd blijmakend zijn, dat was het leven van Arie Visser ook niet. Zijn schrijven – met name zijn gedichten – is een verslag van zijn psychische ervaringen, vloeide direct voort uit zijn leven en gaf hier zin aan. Mooi, helder en scherp zijn de teksten van Arie Visser echter (bijna) altijd. In de voetsporen van de wankele godzoeker.
Ik probeer met twee vingers in mijn neus het boeddhisme te beleven. Op een voor de buitenwacht onopvallende manier. Daarom draag ik geen gekleurde koordjes, armbandjes, mala, speciale kleding, rode sokken of oranje stropdassen en heb aan de achteruitkijkspiegel in de auto ook geen boeddhabeeldje hangen. Kortom, ik probeer niet op te vallen.
Jan Klungers: 'Het mediteren liet me op onbarmhartige wijze zien waarop mijn drive gegrond was: woede. Grote, maar ongerichte woede. Ik leerde dat onder ogen zien. Het ermee uit te houden. Zonder meditatie had ik dat nooit geleerd. Het was de hel. Maar uiteindelijk kwam het wel tot rust. Daarmee verzachtte ook mijn strenge houding tegenover mezelf.'
Wat denk jij dat je ziet?
Westers boeddhisme wil op eigen benen staan, maar Sharf laat zien dat het nauwelijks één been heeft om op te staan, en mogelijk zelfs nauwelijks grond. Tekst Stefan van Weers.