Poortloze Poort 25.1 – Gegist bestek

Meester Zuetsu droomde dat hij in de wachthemel op bezoek ging bij Maitreya, de toekomstige boeddha. Hij nieste harder dan nodig, snoot harder dan nodig zijn neus, riep: ‘Wakker worden’, sloeg herhaaldelijk met de voorzittershamer op de lessenaar, schoot zelfs een toekomstig kanon af om de toekomstige boeddha te wekken, maar niks hoor.

Omdat hij niet eeuwig kon wachten, begon de meester zijn droomtoespraak voor geen gehoor. Hij sprak tegen het zwerk over de Vier Be­vestigingen en gaf toe dat niemand meer weet welke dat zijn. Hij sprak over de Honderd Ontkenningen en gaf toe dat niemand meer weet welke dat zijn.

Het deed er niet toe, verklaarde hij, omdat de Waarheid van het Grote Voertuig toch voorbij de vier onbekende bevestigingen en de honderd onbekende ontkenningen gaat, maar hij gaf toe dat zoiets niet definitief of zelfs maar voorlopig valt vast te stellen zolang men niet defini­tief of zelfs maar voorlopig heeft vastgesteld om welke bevestigingen en ontkenningen het gaat, en om welke waarheid van welk groot voer­tuig, die zelf immers ook weer bestaat uit vier en honderd waarheden over elk van vier en honderd transportmiddelen over elk van vier en honderd wegen.

Het deed er ook niet toe, vervolgde hij, omdat er toch niemand luisterde, getuige het feit dat het beoogde gehoor, in het bijzonder de tijde­lijk of misschien wel eeuwig toekomstige boeddha, in zijn droom in een droom genadeloos door zijn toespraak heen bleef zagen.

‘Het lijkt waratje de werkelijkheid zelf wel’, peinsde de meester verder, nog altijd in zijn droom.