Onmogelijke figuren als metafoor voor een onmogelijk bestaan.
Het logo van de Agnosereeks en van NietWeten.nl is een onmogelijk agnosticon:
Op de omslag van het Witboek Niet-Weten staat een onmogelijk vraagteken:
Bij het artikel Van niet-weten wil ik zingen! (in het Witboek Niet-Weten) staat een onmogelijk uitroepteken:
Op de omslag van het zenboek Niet om door te komen! De Poortloze Poort staat een onmogelijke poort:
Op de omslag van het Witboek Advaita staat een onmogelijk hoofd:
Onmogelijke figuren zijn voor het oog wat verlichting is voor het brein.
Hoe langer je erover nadenkt, hoe dieper je erin doordringt.
Hoe dieper je erin doordringt, hoe dieper je erin wegzinkt.
Verlichting is opgaan in de paradox.
Paradoxale spiritualiteit
In plaats van verlichting kun je in de slotzin hierboven (‘verlichting is opgaan in de paradox’) ook zen, wijsheid, advaita, mystiek, niet-weten, bevrijding invullen. Dan krijg je:
Zen is opgaan in de paradox.
Advaita is opgaan in de paradox.
Mystiek is opgaan in de paradox.
Wijsheid is opgaan in de paradox.
Bevrijding is opgaan in de paradox.
Niet-weten is opgaan in de paradox.
Uiteindelijk maakt het geen donder uit hoe je het noemt.
Opgaan in de paradox is het einde van niet-weten.
Opgaan in de paradox is het einde van bevrijding.
Opgaan in de paradox is het einde van wijsheid.
Opgaan in de paradox is het einde van mystiek.
Opgaan in de paradox is het einde van advaita.
Opgaan in de paradox is het einde van zen.
