Wijsbegeerte is een vertalende ontlening aan het Griekse philosophia (philos: vriend + sophia: wijsheid). Bewandelen we deze weg in omgekeerde richting vanuit de nieuwvorming dwijsbegeerte, dan komen we als vanzelf tot filasofie (a-: niet-).
Filasofie, dat is liefde voor niet-wijsheid, passie voor niet-weten.
Een dwijsgeer, iemand die filasofeert, heet dan een filasoof.
Een nadeel van het woord filasofie is dat het woordbeeld zo op filosofie lijkt dat je er meteen een spelfout in ziet. Die associatie met filosofie kunnen we verbreken door het voorvoegsel ‘fil-’ te amputeren zodat alleen de staart overblijft.
Asofie: niet-wijsheid, niet-weten.
Een dwaaltekst heet dan een asofisme (een niet-sofisme dus).
En Asofia lijkt mij een mooie naam voor de beschermheilige van niet-weten…