• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Beeldende kunst » Ik ben mezelf kwijt

Ik ben mezelf kwijt

14 december 2014 door Ardan

Afgelopen week heb ik een zevendaagse zenretraite gedaan op de Noorder Poort. En in zo’n week waarin we de hele dag mediteren (zitmeditatie, loopmeditatie, eetmeditatie) en in stilte zijn, wordt je helemaal aan jezelf overgeleverd.  Een zelf waarvan je geacht wordt er niet al te hard in te geloven.

En dus mediteren we lange dagen achter elkaar en contempleren we op een koan*. Zodat dat ego van ons  steeds meer naar de achtergrond verdwijnt. Steeds zwakker wordt. Misschien uiteindelijk helemaal verdwijnt.

Bij mij thuis heb ik zeven konijnen. Ik heb een groot stuk tuin afgezet waar ze naar hartenlust kunnen graven, rennen, gras eten en chillen in de zon. Gewoon waar ze fijn ‘konijn kunnen zijn’. En ik geniet er heel erg van om daar naar te kijken. Maar wat me nou heel erg verbaast bij die konijnen is dat ze allemaal verschillend zijn. Ik bedoel niet de uiterlijke kenmerken, dat de ene bruin is, een andere zwart of wit, of vlekjes heeft, nee, ik bedoel dat ze allemaal echt ánders zijn. Ik dacht altijd dat een konijn gewoon een konijn is. Net zoals ik dacht dat muizen gewoon muizen zijn. Maar dat is dus echt niet zo. Ik heb een bazig konijn, een wat onhandig konijn, een heel slim klein konijn, een konijn die vinnig is, een stuurs konijn en een heel lief zachtaardig konijn.

Dus vraag ik me dan af: Is dat een karakter? Heeft een konijn een karakter?  Ja, waarschijnlijk dan wel. Een kat heeft  toch ook heel duidelijk een karakter. En een hond ook.

En ik begin hierover omdat dat me ineens nu in de sesshin** zo duidelijk maakt dat ‘karakter’ iets anders is dan een ego. Want konijnen hebben toch geen ego. Voor een ego heb je een reflecterend vermogen op jezelf nodig. En dat hebben konijnen niet.

Ik ben mezelf kwijt december 2014

In zo’n sesshin maken we lange dagen waarin er een vast ritme is van zitmeditatie, loopmeditatie, sanzen*** , maaltijden. Elke dag hetzelfde programma. Helemaal in stilte. En na een paar dagen komt iedereen als vanzelf bijna, in een zijnstoestand in plaats van in een doe-toestand. Die scherpe ego-kantjes zijn er steeds meer afgeslepen.

En dat is het punt dat we beginnen te ‘mensen’.

We ‘mensen’. Als werkwoord. Zoals een konijn  ‘konijnt’. Zo ‘mensen’ wij. En in één van die sesshindagen, ik geloof dat het de derde of de vierde dag was, ervoer ik dat bij mezelf ook heel duidelijk.

Het was met de tweede sanzen. Op de derde dag. En ik kreeg ineens een lumineus idee. Ik zou Jiun roshi**** een wit papiertje geven. Een leeg briefje zogezegd. Want mijn koan is: ” kenmerken zijn in feite niet kenmerken”. Ik gaf het haar toen sanzen afgelopen was, en ik buiten de deur op haar stond te wachten.  En ze keek er naar, draaide het om, en keek me verbaasd aan. Ik begon te grinniken. Maar zij niet. Ze lachte niet. En dus liep ik snel weg.  Uit schaamte.

En toen, de volgende zitting, toen ik daar zat met dat verwarrende gevoel van schaamte en dat ik mezelf wel voor mijn kop kon slaan dat ik zo stom was om lollig proberen te doen. Toen ineens kwam daar een totaal ander gevoel (of was het een ervaring?) voor in de plaats.

Ineens voelde ik heeeeeeel duidelijk wie dat ik is. Wie dat ik is, dat ik Marja noem, of Marjita.. Die mens die was daar gewoon zo totaal aanwezig. Maar zonder schaamte, zonder oordeel. Zonder ego eigenlijk dat overal op reflecteert en conceptualiseert.

Nee dit was een veel levendiger toestand. Een gewoon-zijn-toestand.

Het was een soort ruimte van volledig zijn wie ik ben. Er was niet de neiging me te willen herstellen. Niet de neiging het goed te maken. Er daalde een totale rust op me neer van ‘zijn wat ik ben’.

En met dat inzicht in mezelf, zag ik ook al die  andere mensen, die daar zaten. De mensen die zij zijn. Niet de ego’s. Maar de mensen.

Dit gebeuren met die schaamte gaf me zo’n duidelijk beeld van de verwarring waar we meestal in zitten. Verwarring omdat we ons identificeren met ons gevoel. Omdat we betekenis hechten aan kenmerken en eigenschappen.

En als we dat niet meer doen, als we geen betekenis meer  hechten aan de kenmerken die we hebben, zijn kenmerken in feite niet-kenmerken. En zo heb je  bazige mensen, onhandige mensen, slimme mensen,  vinnige mensen, stuurse mensen, lieve en zachtaardige mensen, noem maar op. Eigenlijk net als bij konijnen. En feitelijk was dat mijn belangrijkste inzicht deze week: wij mensen zijn eigenlijk net konijnen. Als we maar lang genoeg mediteren.

*koan: koans zijn een soort raadsels die bedoeld zijn om het rationele denken te stoppen. In zen wordt een koan gebruikt om een inzicht te geven in de ware aard van de geest.**sesshin: zenretraite.***sanzen: Betekent naar een zenmeester gaan om instruktie te krijgen. Het is een privé interview tussen student en zenmeester. In een zevendaagse sesshin wordt er vier keer per dag sanzen gegeven.****Jiun roshi: Roshi is een Japanse aanspreektitel, veel gebruikt in het zenboeddhisme. Het betekent oud (ro) en leraar (shi). Jiun Hogen is de naam van onze zenmeester (van de Noorder Poort). Afgekort wordt het dus Jiun roshi.

Omslagfoto. Konijn Abel, hobby snoeren knabbelen. Beeld: Anna Konter, Essen, België.

Categorie: Beeldende kunst, Cartoons, Zen Tags: ardan, Noorder Poort

Lees ook:

  1. Ardan – Ik ben mezelf kwijt
  2. U bent er al…
  3. Ardan – Ik heb gewoon gelijk…
  4. Leren omgaan met gedachten en gevoelens

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. teska seligmann zegt

    14 december 2014 om 12:33

    Heerlijk Marjita!

    • Marjita/Marja zegt

      14 december 2014 om 17:26

      Dank je wel Teska!

  2. Elisabeth ter Borg zegt

    14 december 2014 om 13:19

    Wij mensen zijn eigenlijk net konijnen… Dank je voor dit goede begin van de zondag. Ik moet onmiddellijk denken aan neurowear; pluche opzet oren die reageren op concentratie en emoties. Misschien de moeite waard om tijdens een volgende meditatie op te zetten. Dit is misschien even wennen, maar het zou kunnen helpen met gewaar zijn.

    http://www.neurowear.com/projects_detail/necomimi.html

    • Marjita/Marja zegt

      14 december 2014 om 17:28

      Wat een interessant en humoristisch filmpje! Heb het net even bekeken. Lijkt me erg de moeite waard om net die oren te mediteren! Dank voor de link, Elisabeth.

  3. Sjoerd Windemuller zegt

    15 december 2014 om 00:10

    “…omdat dat me ineens nu in de sesshin zo duidelijk maakt dat ‘karakter’ iets anders is dan een ego. Want konijnen hebben toch geen ego. Voor een ego heb je een reflecterend vermogen op jezelf nodig. En dat hebben konijnen niet.”
    …is dat zo???

    • Marja zegt

      15 december 2014 om 06:08

      Tja, ik ga daar eigenlijk van uit. Het is moeilijk om over zo iets te zeggen of dat zo is of niet. Hebben dieren een bewustzijn over zichzelf zoals wij mensen dat hebben? In het boek ‘een tijd voor empathie’ van Frans de Waal heb ik wel gelezen dat primaten, maar ook bijvoorbeeld olifanten bewust van hun eigen handelen zijn. Maar of ze daardoor ook een ego hebben zoals wij mensen? Weet jij het? ik niet!

      • Barbara Steadfast Dharma de Zoete zegt

        17 december 2014 om 09:29

        Weten is een groot woord. :)

        Uit onderzoek blijkt wel dat meer dieren dan nog een paar jaar geleden werd gedacht, een vergevorderd zelfbewustzijn hebben. Primaten kunnen zelfs ‘liegen’ (de waarheid verdraaien in hun voordeel, als daar wat mee te verdienen valt bijvoorbeeld een bijzonder lekker hapje). Vele diersoorten spelen puur om het plezier dat het ze brengt (vooral bij vogels is dit heel herkenbaar). Veel diersoorten herkennen hun eigen spiegelbeeld en zullen bij de ‘vlek-op-het-gezicht’ proef die vlek waarnemen én proberen weg te poetsen -iets wat mensenbaby’s pas vanaf 18 maanden of ouder gaan doen-

        Volgens mij niet toevallig is dat ook zo’n beetje de leeftijd waarop mensenbaby’s taal beginnen te gebruiken. En taal, zoals de zennies onder ons in elk geval weten -andere stromingen ken ik onvoldoende-, is een verraderlijk iets. Het bouwt hele scenario’s, concepten en constructen, waarheden, visies, voorkeuren en afkeren. Allerlei facetten van wat ik het ego ben gaan noemen.
        Misschien is het niet toevallig dat de levende wezens met -voor zover ons bekend is- het verst gevorderde taalgebruik ook de grootste ego’s hebben ontwikkeld. Ik denk dat het hebben van een ego een beetje een glijdende schaal is met ons als meester-egotrippers :)

        Taal, het is iets prachtigs, maar je moet weten wanneer je er even niets aan hebt. Ssssssjjjt… :)

  4. Anne zegt

    17 december 2014 om 12:58

    Ik vraag me wel eens af of al dat gepraat over je ego overstijgen/ jezelf kwijt raken etc niet een groter gevaar is voor het ego dan het ego zelf. Het heeft een erg groot risico in zich van het jezelf aanpraten dat je op de goede weg bent.

Primaire Sidebar

Door:

Ardan

Ardan Tozan Timmer (1966 - 2024) was beeldend kunstenaar, zenbeoefenaar en kok. In juni 2016 is hij door zenmeester Jiun Hogen roshi in het International Zen Center Noorder Poort in Wapserveen geordineerd tot zenleraar met de naam Tozan. ardantimmer.nl. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 29 mei 2025
    Rust, eenvoud en tevredenheid
  • 31 mei 2025
    Workshop meditatie | Omgaan met tegenslag en pijn
  • 1 juni 2025
    Thuiskomen in het lichaam - Meditatiedag met Lex van Heel
  • 2 juni 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 3 juni 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 4 juni 2025
    Zen Spirit zenmeditatie Arnhem, 1e helft 2025 8 januari-25 juni
  • 4 juni 2025
    Zenmeditatie in Leiden
  • 5 juni 2025
    Introductieworkshop ‘Leven vanuit Vrijheid’
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Deconstructie van het godsbeeld van Pseudo-Dionysius

    Hans van Dam - 23 mei 2025

    Over het verschil tussen weten-wat-niet en niet-weten.

    De wolk van niet-weten

    Hans van Dam - 22 mei 2025

    Over beeldloze mystiek en mystiekloze beelden.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Hoe noem je iemand die de lege leer uitlegt?
    • Het jaar 2025 – dag 150 – voedseldropping
    • ‘Hulpplan’ VS en Israël: meer concentratiekamp dan hulpverlening
    • Ad van Dun – Zelfonderzoek – jezelf en de werkelijkheid steeds beter leren kennen
    • Extinction Rebellion trekt kort geding in: politie stopt met huisvisitaties

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.