In het boeddhisme is dana, belangeloze goedgeefsheid, een belangrijk item. Je geeft zonder er iets voor terug te verlangen.
Laatst las ik dat een zeer rijke man die zijn geld verdiend had door anderen zijn digitale producten te laten kopen 500 miljoen dollar aan een goed doel had geschonken. De aard van de goedheid van dat doel is mij ontschoten.
Ik ken het gezegde: ‘Wie betaalt bepaalt.’ Dat doet ook de zeer rijke man. Met zijn gift aan dat ene goede doel sluit hij andere mensen uit. Hij misbruikt zijn macht en rijkdom door keuzes te maken.
Het is ook niet voor niks dat hij zijn gift bekendmaakte: zogenaamde goedheid levert weer inkomsten op.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Henk van Kalken zegt
Ik vraag mij af of volstrekt altruïstische goedgeefsheid bestaat. Er is volgens mij altijd een secundaire, gevoelsmatige winst.
Ruud van Bokhoven zegt
Inderdaad, het gevoel dat je krijgt bij het geven en wat je niet hebt bij het ontvangen.