Geachte heer Wagner,
Vorige week donderdag hebben wij u, in uw hoedanigheid als makelaar, mogen ontvangen in verband met de verkoop van ons huis. Middels dit schrijven wil ik van de gelegenheid gebruik maken u een voorstel te doen. Staat u mij toe het een en ander toe te lichten, alvorens hiertoe over te gaan.
Laat ik aanvangen met te stellen dat de comfort zone waarin u mij bracht, zeer vertrouwd was. Wellicht is ‘familiair’ beter op zijn plaats. Uw wezen bracht mij immers in het comfort dat ik ken van mijn dierbare ouders. Zij weten ook op intuïtieve wijze om te gaan met zorgen en kunnen uitmuntend ook de mindere kant van een zaak helder voor het licht brengen. Ik voelde mij daarom meteen thuis bij de wijze waarop u de moeilijkheden bevestigde waar wij, als huisverkoper, voor staan. Datzelfde gevoel geldt voor uw kritische blik. Het is een gift de essentie te kunnen weergegeven. In dit geval van de staat van ons huis. Het zet een persoon aan het denken, wanneer je lange tijd tevreden bent met iets dat het aankijken niet waard is.
Dat brengt mij bij mijn vrouw. U heeft gemerkt dat mijn vrouw enkele scherpe vragen stelde. Mijn poging u hiervan af te schermen, door voor u antwoord te geven, strandde jammerlijk. Daarvoor mijn welgemeende excuses.
Uw zichtbare moeite om te gaan met confronterende gevoelens die in zo een situatie opspelen, begrijp ik maar al te goed. Het is niet prettig negatieve kanten tentoon te spreiden. Het getuigt echter van durf, dat u naar uw eigen kern heeft gekeken om de vragen van mijn vrouw te beantwoorden. En het siert u, dat u juist op die momenten veel tijd investeerde. Niet alleen in het beantwoorden van de ongemakkelijke vragen, maar tevens in het verschaffen van een arsenaal aan informatie dat volledig losstond van deze vragen. Zo hebben wij een aardig beeld gekregen van de modus operandi van uw persoon.
Uw aanwezigheid heeft mij aangezet om eens naar mijn eigen kern te kijken. Ik heb mij beseft dat, ergens in mij, al enige tijd het gevoel broeit dat het van belang is uit mijn comfort zone te treden. U liet mij echter zien hoe behaaglijk rust en controle zijn in de oase van bekendheid en voorspelbaarheid. Ik heb daarnaast naar mijn vrouw uitgesproken dat zij de ‘gevoelens-antenne’ de juiste richting dient te geven. Het is tenslotte niet de bedoeling dat anderen zich onprettig voelen ten koste van helderheid.
Bovenstaande inzichten zijn naar boven gekomen door een proces waarvan u de katalysator bent. Uw rol onderkennen is mijns inziens het voorportaal naar verbeterd welzijn. Daarmee beland ik aan bij mijn voorstel. Ik zie u graag in een structurele rol als een soort van coach. Laten we het een ‘levensmakelaar’ noemen. Zonder op de zaken vooruit te lopen, wil ik u vragen tevens uw gedachten te laten gaan over een tarief. Dit mag, evenals uw courtage, uw niveau gerust weerspiegelen.
De verkoop van ons huis laten wij over aan een andere makelaar. Ik ben mij ervan bewust dat wij ons mee laten sleuren in zijn positivisme en optimisme. Dat zal ongetwijfeld ook zijn neerslag krijgen op de geïnteresseerde kijkers. Vergeeft u ons echter voor onze moeite met loslaten. Laat het een punt zijn waar verbetering in komt, dankzij gesprekken met u.
Uw reactie zie ik met belangstelling tegemoet.
Met hartelijk groet,
Dhr. Parsifal
P.S. Ik wil u verzoeken de communicatie met mij af te handelen. U bent namelijk het verjaardagscadeau (hopelijk!) voor mijn vrouw.
