Ik wist niet dat ik het tv-beeld zo erg zou missen toen ik gisteren het apparaat niet aan de praat kreeg. Bijna elk uur kijk ik naar het Journaal om het nieuws voor het BD bij te houden en op NPO Plus kijk ik naar series over oplichters en ander gespuis. Dat staat niet haaks op mijn boeddhistische praktijk, die uitzendingen van NPO Plus, mijn boeddhistische leraar raadde alle studenten aan veel leed tot zich te nemen en daarop te mediteren.
Dus gisteren bleef het beeld zwart nadat ik de app van NPO Plus virtueel had uitgeschakeld. Ik kon het apparaat nog wel starten, kreeg dan de naam van de fabrikant van het toestel in beeld en dan bovenin een balk met HDMI 1 en dan leegte.
Ik belde met NPO die mij adviseerde om de stekker van de tv minimaal een half uur uit het stopcontact te trekken. Dat hielp niet. Ik herstartte de digibox van Ziggo, het hielp niet, controleerde de kabels, hielp niet, trok alle stekkers onder de tv uit het stopcontact, het hielp niet. Begon achterop het toestel een knopje te manipuleren, links, rechts, begon opnieuw zenders te laden, hielp niet.
Keek op de telefoon of er Ziggo storingen waren: niet dus. Belde met Ziggo die de verbindingen controleerde, waren okay. Ziggo vroeg of in het kleine zwarte kastje achterop de tv geplakt een blauw lampje brandde. Dat kon ik niet direct zien. Ziggo stuurt nu een nieuw kastje. Het kleine kastje van het toestel verwijderd, zag dat er een blauw lampje brandde. Bleef nog even bezig met het verwijderen van stekkers uit het lichtnet, steeds opnieuw beginnen, net als in het leven, en ineens was er licht, de tv deed het weer.
Maar ook zonder NPO Plus was het gisteren lijden. Toch verslaafd?
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
