• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Dick – Bootje

Dick – Bootje

17 december 2022 door Dick Verstegen

Met een sierlijk boogje valt een blaadje. Het komt precies in de vijver terecht en verandert daar in een ‘bootje zonder bestemming’. Heerlijk om zoiets te zien, om te ervaren hoe het naadloos ‘klopt’. Ik zie intussen best dat mijn idee van een bootje daar helemaal niets mee te maken heeft. Blaadje valt in de vijver. Punt. Waarom wil ik er iets meer van maken? Ja, gaat vanzelf…Hmm…

Katsuki Sekida, de grote ‘nen-meester’, zou gehakt maken van deze intro. Want wat ik hier laat zien is ons onvermogen om bij het waarnemen te blijven en daar houdt hij niet van. We kleuren onze werkelijkheid steeds in en daarom is het ook zo lastig om de werkelijkheid te beschrijven. Alan Watts noemt dit het rood schilderen van een rode roos. Zodra we gaan denken en beschrijven, scheiden we ons af van wat het leven ons van moment tot moment aanbiedt. Wat we in ons hoofd zo royaal doen, de godganse dag. We stapelen ‘nen’ op ‘nen’, gedachteprikkel op gedachteprikkel, en zijn steeds maar bezig om onze ervaringen te duiden en te sturen.

Konden we maar bij het vallende blaadje blijven in open verwondering…… Dat uitweiden met onze gedachten, wordt in klassieke zenkringen niet al te zeer op prijs gesteld. Wij moeten leren in de eerste ‘nen’ te blijven, zoals ook de onlangs overleden zenmeester Seung Sahn ons voorhoudt: ‘Zen mind is before thinking. If already you are thinking, it is too late.’,  zegt hij dreigend in Only Don’t know. Alleen vòòr het denken zien we het blaadje of de roos. Zou heel fijn zijn, maar zo werkt bij ons meestal niet.

Hoezeer Sekida, Watts en Seung Sahn ook gelijk mogen hebben: het goede nieuws is dat het ‘vormloos veld van mededogen’ ook en onmiddellijk mijn blad-bootje en het rood schilderen van de roos in zich opneemt, want dit veld weigert niets. Wat een ontdekking! Dàt is het kleed van bevrijding! De werkelijkheid omvat alles vanuit een eindeloos Drosteverpleegster-perspectief. Dat ik deze simpele conclusie niet vertrouw is het dilemma waar ik steeds weer mee zit en dan gaat deze ware mens in de ‘fout’: stamelen en stotteren en denken tot ik een ons weeg. Niko sensei schrijft in Het Temmen van de os dat de ware mens zonder naam, rang of stand ook woont in die stotterende en gebrekkige mens. Kan ik dat zien?

Kan ik mijzelf met al mijn gedoe, met al mijn ‘terugvallen’, met al mijn draaitol-gedachten en mijn facebook- en smartphone-verslaving ervaren als bevrijd? Seung Sahn sloeg zijn leerlingen letterlijk en figuurlijk om de oren, net als antieke zenmeesters. Allemaal om ze tot dit besef te brengen, dat alleen maar kan ontstaan uit niet-weten. ‘Before thinking’. Hij gebruikt deze woorden in zijn op de site van Hans van Dam  gepubliceerde teksten 74 keer. Kijk door je denken heen, roept hij, en blijf daar! Maar het doorzien van onze weet-geest betekent niet dat we ons niet meer schuldig maken aan denken, weten, oordelen en gestamel, maar dat we dit liefdevol kunnen waarnemen vanuit het besef dat er nooit iets aan de werkelijkheid valt toe te voegen of af te doen.

En daar ligt, denk ik, de doorstart naar het overbekende citaat van Dogen over het leren kennen van jezelf. Als dat gebeurt, verdwijnt het zelf-idee en ontwaar je je in alle mensen en dingen en los je daarin geheel op. Een eindeloos proces van totale ‘wederzijdsheid’. Ze noemen het overgave of verlichting, maar er valt niets aan te zien. Het IS alleen maar zo.  Dit is wat Longchenpa noemt: ‘het spel van pure en totale aanwezigheid’.  Het is tevens ‘een spel van mededogen dat niet oprijst, niet ophoudt te bestaan en zonder zelf is.’ Het ‘zijn-voor-anderen’ is daarmee altijd beschikbaar. ‘Het hoeft niet tot stand te worden gebracht.’ Het is er al, nu en nu en nu…

Mededogen of liefde is de katalysator binnen de toestand die Dogen en Longchenpa in de vorige alinea beschrijven, inclusief onze neiging om steeds weer uitsluitend ons duale spel van mitsen en maren te zien. De toestand van overgave en verlichting is er altijd, onder alle omstandigheden. Ook in ons tijdverdrijf van mitsen en maren.

Zo is zen voor mij een dankbare weg om me steeds verder te laten zakken in wat mijn leven is, ongeacht de gevoelens van weerstand en onveiligheid die daarbij kunnen optreden. Want ook al beneemt het leven mij soms de adem, het vertrouwen groeit toch zonder dat ik weet welke bodem zijn voedingsgrond is. We geven dat namen als de bron van alle zijn, big mind, God, tao, Boeddha, wakkere geest. En ik ben mijn leraar Niko sensei zeer erkentelijk voor de wijze waarop hij mij bij de hand nam om die voedingsgrond te verkennen.

Opeens zie ik dat het kleine blad-bootje in de vijver mij aan boord heeft. Wat verrassend! Ik vaar in dat bootje en ik zie dat alles, vijver, bomen, struiken, licht, lucht bootje zijn.  Geen onderscheid. Het bootje is een metafoor voor wat ik ben. Dogen zegt daarover: ‘Leven is dat wat ik tot leven breng en wij zijn dat wat het leven tot leven brengt’.  En Niko sensei voegt er aan toe: ‘In elk leven werkt alles wat zich voordoet, tot en met de dood toe, samen en is niet op te splitsen in wel-boot en niet-boot. Alles: kust, bergen, wolken, zon, maan, roerganger en medepassagiers zijn boot: leven.’

Categorie: Boeddhisme, Columns, Dick Verstegen, Geluk, Zen Tags: Bevrijding, blad, bootje, vijver

Lees ook:

  1. Dick – Leven & laten leven
  2. Dick – Er komt je alleen liefde tegemoet
  3. Dick – Twee Boeddha’s
  4. Taigu – Met voeten in verschillende werelden

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. marian v/d horst zegt

    17 december 2022 om 15:40

    Sssst. Iedereen slaapt, loop op je tenen zodat niemand ontwaakt
    Maak ze niet wakker, laat het beest niet in ze los
    Laat ze rustig dromen, van eeuwigdurend schijn
    Deinend op de golven, in deze boot, die lek schijnt te zijn

    Sssst, Iedereen slaapt, sluip de trap op naar boven naar dek
    Laat de zeewind spelen met je lang, zwarte haar
    Staar naar de einder zonder begin, zonder eind,
    waar in alles verdwijnt ,zeilend naar onze baar?

    De reis is maar kort al lijkt hij lang, jij bent wakker aan dek
    Sterren, als bloemen van de lucht ze komen en gaan
    Jij staart naar de einder zonder begin zonder eind
    En iedereen slaapt in het licht van de maan.

Primaire Sidebar

Door:

Dick Verstegen

Columnist Dick Verstegen is zenleraar en oud-hoofdredacteur van de VNU dagbladen. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het pad uit het woord
    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
    • Boeken – De Vallei van Troost
    • ‘Gebruik de rechter niet als zondebok voor falend beleid’
    • Boeddha’s pleegmoeder is een voorbeeld voor boeddhisten op Moederdag

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.