• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Boeddha in de bajes – Fred

5 februari 2021 door Jacob Nieuwersluis

Op een zaterdagmorgen ga ik op bezoek bij Fred in de bezoekzaal. Na de poort te zijn binnen gekomen voeg ik me bij de mensen die familie, vrienden of kennissen zijn van degene die ze bezoeken.

We zijn een bont gezelschap. Oudere mensen, een moeder met een baby, stoere mannen en vrouwen. Drukke mensen, stille mensen. Mensen die elkaar hier al eerder ontmoet hebben, hier regelmatig komen en praten over hoe lang hij nog ‘moet’. Sommige mensen, net als ik, die voor de eerste keer komen, zijn onwennig en in afwachting hoe het gaat verlopen.

Ik probeer me in de mensen te verplaatsen die hier een familielid, vriend of kennis ‘binnen’ hebben zitten. Hoe ziet hun wereld eruit?

Met vijf mensen tegelijk mogen we naar binnen naar de portier. De rest wacht buiten. Identificeren, piepvrij door de scanner – we mogen niets mee naar binnen nemen – en in de wachtruimte zitten. Met zo’n 35 mensen wachten we tot we de bezoekzaal in mogen. Af en toe klimt een kennelijk ervaren vrouw op een stoel en kijkt of ‘ze’ al binnen zijn.

Na 10 minuten wachten gaan we naar binnen. In de grote zaal zie ik Fred niet zo gauw zitten. Hij steekt zijn hand op en ik ga naar hem toe. Rijen stoelen aan de ene kant van smalle tafelbladen met een opstaande rand perspex en een rij stoelen aan de andere kant. Fred en ik geven elkaar een hand en gaan zitten.* Het rumoer in de zaal die door meerdere bewakers gecontroleerd wordt is enorm. We verstaan elkaar nauwelijks. Hoewel ik me op hem probeer te concentreren gaan mijn blikken door de zaal. De oudere vrouw en man zitten bij een jongeman. Hun kleinzoon? Wat zullen ze wel niet denken? Een gedetineerde die de baby in zijn arm houdt en zit te snikken. Mannen en vrouwen die elkaar kort innig omarmen en zoenen.

Wat een wereld. Je doet iets strafbaars, wordt veroordeeld en je zit binnen. Wat een gevolgen moet dat hebben voor je vrouw, vriendin, gezin en verdere familie. Bezoek mag een keer per week en iedere dag mag je bellen. Hoe vertel je dat je kinderen, hoe gaat je vrouw, je vriendin ermee om, je familie? Wat mis je niet allemaal? Hoe ziet de wereld eruit als je weer buiten komt? En hoe is dat als je na vijf, tien, vijftien of meer jaren weer terugkeert in de maatschappij? Met de snelheid van de ontwikkelingen in de huidige maatschappij lijkt me dat bijna niet te doen. De enige informatie die je krijgt komt van je bezoek, je advocaat, je tv en de kranten. Maar zelfstandig in de maatschappij staan, naar je werk gaan, je relaties onderhouden is er niet bij.

Ook Fred is afgeleid door alle mensen om ons heen. Ondanks de drukte en het lawaai stel ik voor dat we proberen met elkaar de stilte in onszelf te vinden met een bodyscan. Een tijdlang zeggen we niets. Langzaam maar zeker ontspan ik, mijn schouders zakken, ik zit minder strak en mijn ademen wordt rustiger. Bij Fred lijkt hetzelfde te gebeuren, hoewel dat, als ik het na afloop vraag, niet echt zo is. Hij maakt zich zorgen om de thuissituatie, zijn ouders zijn in de zeventig, zijn broer is ziek. Hij heeft het er lastig mee. Veel bezoek krijgt hij niet en hij zit niet lekker in zijn vel. Hij moet nog lang binnen blijven.

We praten verder tot er wordt omgeroepen dat de bezoektijd bijna is afgelopen. We geven elkaar een hand en zeggen tot de volgende keer. In een rij lopen de gedetineerden eerst de zaal uit, pas als de deur achter hen dicht is mogen wij naar buiten. Dit is om te voorkomen dat een van hen met het bezoek mee naar buiten loopt. Bij de deur draait Fred zich nog even om. Hij vindt me tussen het andere bezoek en zwaait, ik zwaai terug.

Wat een betrekkelijk begrip is dat toch, vrijheid. Hij moet weer naar binnen, ik mag naar buiten. Maar ook alleen maar als de deuren voor me open gedaan worden, ik heb er niets over te zeggen. Ik sta in de rij naast een jonge vrouw, we kijken elkaar aan, maken vluchtig contact en praten wat met elkaar. Ze blijkt ook een vrijwilliger te zijn die op haar vrije zaterdag hier op bezoek is gegaan. Wat doe ik hier eigenlijk.

Met vijf mensen tegelijk mogen we naar buiten. Gelukkig sta ik vooraan en ben snel alle deuren door. Het is warm, de zon schijnt, het voorjaar is duidelijk in de frisse lucht, die ik met diepe teugen inadem, aanwezig. De vogeltjes zingen uitbundig. Wat is het leven toch mooi, wat een voorrecht hier buiten te mogen zijn. Hopelijk kan Fred op de een of andere manier ook van het voorjaar genieten. Ik zal het hem de volgende keer vragen.

Weer in vrijheid buiten lopend besef ik me de immense omvang van de schade die wordt aangericht door een misdrijf. Voor de slachtoffers en hun familie, voor de daders, de familie van de daders, de partners, natuurlijk de kinderen. Het leed dat er is, is welhaast onbenoembaar. Dan heb ik het alleen nog maar over de impact op de direct betrokkenen. De impact op de maatschappij is ook bijzonder groot. Alleen al de personeelskosten bij de DJI (Dienst Justitiële Inrichtingen) zijn voor dit jaar op ruim een miljard euro begroot.

Bij de mannen die ik spreek vraag ik me af hoe ze tot hun daad zijn gekomen en hoe dat mogelijk voorkomen had kunnen worden. Wat is er gebeurd in hun leven – hoe zijn ze opgevoed, begeleid – hoe is het zo ver gekomen dat ze gedaan hebben wat ze hebben gedaan? Ik wil er hier, nu, wat over schrijven maar krijg het niet voor elkaar. Het schrijven van deze columns raakt me, net als iedere keer dat ik op bezoek ben, vooral luister, en me verbind met degene die tegenover me zit. Ik ben hem, hij is mij.

* Het bezoek vindt voor corona plaats.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddha in de bajes, Boeddhisme, Columns, Geluk, Gezondheid, Pakhuis van Verlangen, Rechtspraak Tags: bezoek, gevangenis, veroordeling isolatie, vrijwilligers

Lees ook:

  1. Boeddhistische vrijwilligers in de bajes aan de slag
  2. Boeddha in de bajes – Peter
  3. Duizend Handen – geen bezoek aan gedetineerden door corona
  4. Tien jaar Boeddhistisch Dagblad

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Piet Nusteleijn zegt

    6 februari 2021 om 15:29

    Zelf heb ik vele jaren gewerkt in: de Psychiatrie, in het Huis van Bewaring, in de TBS kliniek, in de Verslavingszorg en nog op andere “plekken”.
    Op Netflix is een serie te zien: Manhunt-Unabomber. Wanneer je dit nog niet gezien hebt; kijken. Het geeft een uitgebreide blik (en inzicht) op de dader en laten we ze de jagers noemen, naar de dader. Het geeft ook een kijkje op het recht en het rechtssysteem.

Primaire Sidebar

Door:

Jacob Nieuwersluis

Jacob Nieuwersluis is een vrijwilliger die contacten onderhoudt met (ex) gedetineerden en bijdraagt aan een humaan detentieklimaat en terugkeer van gedetineerden in de maatschappij. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 4 maart 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • 5 maart 2021
    Lezing - 'Living and Working at Odiyan: Maintaining a Home for the Dharma in the West'
  • 5 maart 2021 - 7 maart 2021
    Retreat The Nectar of Healing and Well-being (online)
  • 6 maart 2021
    introductiecursus vipassana meditatie
  • 7 maart 2021
    Open les Kum Nye Tibetaanse Yoga | Online
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Paul Boersma – Het portret als valkuil

Paul Boersma - 16 februari 2021

Het Boeddhabeeld is een symbolische weergave van de vergoddelijkte mens, van de verlichte mens, van de mens waarin wijsheid en mededogen tot volle ontplooiing zijn gekomen. Het is een toonbeeld van harmonie.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Boeddhistische doeners en denkers – de serie (44)
  • Boeken – Natuurvervaging – en de strijd om wat natuurlijk is
  • Kritiek op poseren schaars geklede ‘Miss Grand Mexico’ naast Boeddhabeeld
  • Wat doet de Nederlandse politiek voor de onderdrukte Tibetanen?
  • De smaak van niet-weten

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens