Er word nog al eens over de ongelijkheid tussen manen en vrouwen in het boeddhisme geschreven. Het is natuurlijk waar dat in het verleden en nu nog steeds die ongelijkheid er is.
Nu weet ik niet wat deze eeuwenlange ongelijkheid voor invloed op onze genen heeft, maar het is een feit dat er een verschil is in de hersenen, hormonen, chromosomen en het lichaam. Maar ondanks dat zijn mannen en vrouwen volledig gelijkwaardig, 5 x 20 cent is even veel als 2x 50 cent, het is anders maar evenveel waard.
Het jezelf als man afwegen tegenover een vrouw is een ik-gericht standpunt en andersom uiteraard ook. Gelijkwaardigheid betekent dat de een niet meer is dan de ander, de een is handiger in het kaart lezen en de ander is handiger in het onthouden van dingen. Mijn advies in zulke zaken is steevast: ‘zie er maar mee om te gaan’. Met andere woorden ik weet het ook niet en kan je er geen advies in geven, doe maar wat, ( maar wel voorzichtig) al doende leert men. De omgang met elkaar is eigenlijk niet zo moeilijk als je jezelf vergeet- wie kent jou dan als man of vrouw? Met jezelf vergeten bedoel ik niet jezelf wegcijferen, ik bedoel je ik-gerichte voor en afkeer los laten. Dat dat niet makkelijk is kan ik niet ontkennen maar het boeddhisme reikt ons er een goede techniek voor aan, Ons gedrag wordt niet alleen bepaald door onze natuurlijke geaardheid maar ook door omgeving, gebeurtenissen en boeddhistische training.
Opvoeding heeft een grote invloed op ons gedrag maar dat vrijwaart ons niet van nare gebeurtenissen, discriminatie of vernedering. Persoonlijk ken ik hier maar één oplossing voor: ‘vergeet jezelf’, als je stopt met de krenten uit de pap te kiezen wordt alles helder. Als je je daar op richt wie heeft er dan nog tijd om onderscheid te maken. Onderscheid is je afscheiden, dat is jezelf afzetten tegen een illusie- de illusie van man en vrouw. Natuurlijk zijn mannen en vrouwen anders maar uiteindelijk bezitten we een en de zelfde boeddhanatuur, om die te realiseren, daar beoefen jet toch het boeddhisme voor? En die beoefening gaat met vallen en opstaan, kijk maar eens naar je leraar/es.
Daarvoor beoefen je toch het boeddhisme? En hoe dat moet, zie er maar mee om te gaan, wat ik wel weet- het gaat met vallen en opstaan. Je mag naast de pot piesen en je er over irriteren, dat is je leerproces, als je jezelf vergeet word er aan iedereen gedacht die samen met alle wezens in het totale universum het boeddhaschap bezitten.
Hongaku Zeshin – aangeboren boeddhaschap is de enige waarheid.
