• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Eelco van der Meulen » Halte Hertenkamp – Ze was belangrijk noch onbelangrijk. Geen verplichting drukte op haar.

Halte Hertenkamp – Ze was belangrijk noch onbelangrijk. Geen verplichting drukte op haar.

16 februari 2019 door Eelco

Jaren geleden maakte ik deel uit van een sangha die werd geleid door een sensei met veel aanzien. Hij bezocht stervende mensen en gevangenen in hun cel en leidde goed bezochte retraites. Op een dag, na afloop van een sesshin, spraken we kort met elkaar. Hij verzuchtte dat z’n programma zo bezet was. Bij de eerstvolgende bijeenkomst nam ik bij de beoefening van juist spreken en luisteren het woord. (Vanwege de vertrouwelijkheid van deze beoefening noem ik geen namen. Ze doen er ook niet toe.)
‘Sensei, vorige week vertelde u dat u zo’n druk programma heeft. Ik maakte me daar deze week zorgen over. Drie gedachten kwamen bij mij op. De eerste gedachte was deze. Ik ben niet belangrijk. Ik ben niet belangrijk omdat belangrijkheid verplichtingen met zich meebrengt. Verplichtingen drukken zwaar. Zo zwaar, dat ik er op den duur klein en onbelangrijk van zou worden. Maar ik ben niet onbelangrijk. Ik ben dus belangrijk noch onbelangrijk. De tweede gedachte die bij me opkwam was deze. Ik kan niets voor een ander doen. Ik kan niets voor een ander doen om de eenvoudige reden dat ik niet weet wat de ander nodig heeft. Ik kan alleen het achtvoudig pad van liefde en mededogen proberen te bewandelen, ook om de ander te dienen. Zoals een kunstenaar door niet voor de ander maar vanuit een eigen oorsprong te scheppen, juist dáárom veel voor de ander kan betekenen. De derde gedachte was deze. Het maakt in de aard niet uit wat we doen of niet doen. Want wat u ook doet of niet doet, enkel en alleen omdat ik uw leerling ben vond ik deze woorden.’  ‘Goed gesproken’, zei hij na afloop.
Een paar dagen geleden kwam ik midden in de spits aan op station Driebergen. Ik had vertraging. En haast. Er stonden veel mensen te wachten. Ze stroomden de bus in zodra ik de deuren opende. Plotseling stond er een meisje van een jaar of dertien, veertien voor me. Beugelbekkie. Ze legde drie euro’s voor me neer en zei zonder op te kijken: ‘Doorn’. Om de een of andere reden overviel mij plotseling een weldadige rust. ‘Bedoel je: chauffeur, zou ik bij u een kaartje naar Doorn kunnen kopen?’ Nog steeds niet opkijkend. Maar nu was het verlegenheid geworden. En een beetje plezier. ‘Ja, dat’.  De bus liep vol. Niet iedereen kon zitten. ‘Als je de hele dag op school hebt gezeten word je vanzelf een beetje kortaf, is het niet?’ Giechel. Nu een moment opkijkend. Nog steeds verlegen maar nu ook iets anders. De hectiek van dringende mensen, de acht minuten vertraging, alles was intussen weggevallen. Er was het meisje en er was ik. ‘Oké, krijg je wat extra geld van me terug’. In plaats van een munt van vijftig legde ik twee van twintig en een van tien neer. Verzilverde glimlach.
Ze was wie ze was, niet voor zichzelf, niet voor mij. Het maakte niet uit wat ze deed of niet deed. Maar ze leerde me dat ik altijd – ook midden in de koude drukte, vooral die in mezelf – wakker kan worden en hier en nu kan zijn. Haar naam staat niet in de boeken en ze heeft geen aanzien. Maar ze is een groot meester. Zonder haar had ik deze woorden niet gevonden. U komt haar vast ook tegen. Of hem. Misschien vandaag nog. Of anders morgen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Eelco van der Meulen Tags: bus, buschauffeur, Eelco, geld, Halte Hertenkamp, kind, meisje

Lees ook:

  1. Halte Hertenkamp – Alsof er iets te kiezen valt
  2. Halte Hertenkamp – Wachters in de nacht
  3. Halte Hertenkamp – Wie buigt er voor Selim…
  4. Halte Hertenkamp – Als waren ze zojuist uit een gierput gekropen…

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Eelco

Halte Hertenkamp, aantekeningen van Boeddha’s buschauffeur 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 2 juli 2022
    Zazenkai Zengroep Oshida met Helma Jifu Vulink
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Het jaar 2022 – dag 181 – boeren
  • Kloof tussen boekenrecensenten en lezers – auteur plaatst advertenties in NRC
  • Vrijdag Zindag – Arbeidsmigrant
  • Halte Hertenkamp, aantekeningen van Boeddha’s buschauffeur
  • Simpel en waar: drie nieuwe boeken van uitgeverij Samsara

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens