nooit komen uitingen van haat
tot rust door haat…
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Wouter ter Braake zegt
Beste Joop,
Jouw veelvuldig aangehaalde citaat ‘nooit komt haat tot rust door haat’ speelt een belangrijke rol in mijn nieuwe roman. Bij deze een sneak preview op de inhoud:
De Mythe van Tamarix
Een eigentijds Grieks epos
Mikos draagt de last van een ontspoord gezin. Hij ontmoet Tamarix, een jonge vrouw vol levenslust en blakend van energie. Zij woont met haar vader, Georgios, op een kleine boerderij. Georgios is een onorthodoxe priester in een Grieks Orthodoxe gemeente. Tamarix is diep verbonden met de natuur en de dieren. Zij ís natuur. In de ontmoetingen met Tamarix en Georgios leert Mikos de kracht van vergeving kennen. Maar hij loopt aan tegen zijn ongeremde boosheid en agressie en tegen begeerte en lust. Zijn keuzen leiden tot een breuk met Tamarix. Zij trekt zich terug, hoog in de bergen. Mikos gaat naar haar op zoek. We volgen hem op een barre tocht. Hij moet obstakels overwinnen, gevaren trotseren en demonen in zijn geest temmen. Deze ‘odyssee’ voert ons langs menselijke thema’s als aversie en agressie, liefde, lust, begeerte en naar de ultieme vraag hoe vind ik rust in mijn hart en ziel?