Als je tegen een psychiater zegt dat je stemmen hoort, schiet zo’n functionaris niet zelden in de psychose-modus en stopt je vol met pillen. Liefst levenslang, voor de zekerheid.
Maar stemmen horen hoeft helemaal niet erg te zijn. Uit onderzoek blijkt dat 4 procent van de mensen regelmatig stemmen horen. De meesten hebben daar helemaal geen last van, of doen er zelfs hun voordeel mee.
Stemmen kunnen namelijk als raadgevend worden ervaren. Of als aankondiging van gebeurtenissen.
De Maastrichtse hoogleraar Romme was in Nederland de eerste prominent die stemmen horen niet als psychiatrisch ziektebeeld benaderde, maar als uitvloeisel van een ingrijpende levensgebeurtenis.
Toen ik in 2008 twee keer ernstige psychotische verschijnselen kreeg, vond ik zijn boek bepaald geruststellend om te lezen. Ook omdat ik las dat de meeste mensen blijvend herstellen van een psychose, al gaat dat niet vanzelf.
In de jaren daarvoor hoorde ik al regelmatig stemmen, maar daar had ik weinig last van. Ik deed er voornamelijk mijn voordeel mee. De stemmen leerden me veel over mezelf en mensen om me heen.
Het werd onaangenaam toen ik in 2008 soms 5 stemmen tegelijk hoorde, die mij bijvoorbeeld al razend en tierend opdroegen mijn leven te beëindigen. Toen was ook wat mij betreft sprake van een klinisch ziektebeeld: ik had een psychiater en pillen nodig.
Dat hielp. De schreeuw- en haatstemmen verdwenen. Maar nog steeds hoor ik regelmatig fluisterstemmetjes, die ik kan herleiden tot mij bekende mensen. Dat is helemaal niet onaangenaam. Die stemmen leren me veel over mezelf, of kondigen iets aan. Ik twijfel nog steeds of het akoestische sublimaties uit mijn onderbewustzijn zijn (wat ik niet per se gelijk stel aan een hallucinatie), of dat de stemmen eerder een telepathisch karakter hebben. Al hou ik niet van het woord telepathisch en al helemaal niet van de poepuitdrukking paranormaal.
Ik moet dan altijd meteen denken aan oplichters met een glazen bol die tegen betaling bange mensen voorliegen.
Eerder voel ik met de mensen van wie ik de stem hoor een soort uitwisseling van een moeilijk te omschrijven energie, waardoor je als het ware op elkaars lijn kunt intunen. Overigens durf ik bij die mensen niet te verifiëren of het wederzijds is, maar dat heeft meer met respect dan met angst te maken.
Op het emailspreekuur van het onvolprezen Psychosenet las ik van de week een vraag van een mevrouw die ook al zei geen last te hebben van stemmen, juist omdat die vaak een voorspellend karakter hebben.
Tot mijn aangename verassing antwoordde psychiater Dirk Corstens niet dat de mevrouw zichzelf moest volstoppen met Zyprexa of andere anti psychotische doodmakers.
Met plezier wil ik wat langer uit zijn antwoord citeren: “Ik heb regelmatig stemmenhoorders ontmoet die, met name op grond van de voorspellende waarde van hun stemmen dachten dat het paranormale verschijnselen waren. Ik ben regelmatig met stemmenhoorders die dat aangaven naar paranormale therapeuten geweest, of heb hen daarnaar verwezen. Vaak was de gevolgtrekking van die therapeut dat het beide was, dat wil zeggen paranormaal en voortkomend uit redenen die samen konden hangen met de levensgeschiedenis. (…) Ik heb paranormale therapeuten aan het werk gezien die, vanuit dit perspectief, fantastisch werk deden. Die heel makkelijk aansluiting vonden bij de hulpvragers. Ik heb ook paranormale therapeuten aan het werk gezien die heel matige tot slechte therapeuten waren. Het kaf en koren is wel een probleem. (…) Als je stemmen zeggen dat je paranormaal bent is het zeker de moeite waard om eens iemand te consulteren – zonder er meteen vanuit te gaan dat wat de stemmen zeggen ook zo is – altijd toetsen.”
Aldus psychiater Dirk Corstens, een niet genoeg te prijzen man, om zijn onbevooroordeelde benadering van stemmen horen. Waren maar meer zielenknijpers zo.
Ook internationaal is er voortschrijdend inzicht. Uit recent onderzoek blijkt dat mensen in India stemmen vooral als raadgevend zien. Bijvoorbeeld om niet te veel te drinken, of op tijd naar bed te gaan. Amerikanen die stemmen horen, reppen juist van een agressief of paranoïde karakter, wat me niet zo verbaast in een land waar de krijser D. Trump een serieuze presidentskandidaat kan zijn.
Toen ik vanochtend wakker werd, was er meteen het stemmetje van een mevrouw waar ik verliefd op ben. Ze zei dat ze al bezet was. Ik stelde een ménage a trois door. Toen zei ze dat ze uit het dorp ging verhuizen, speciaal voor mij.
Heb ik toch iets bereikt in mijn leven.
Geef een reactie