Hoe kunstmatige intelligentie ons confronteert met wie we werkelijk zijn
In deze rubriek verkennen we hoe kunstmatige intelligentie – met name ChatGPT – mensen kan helpen naar binnen te kijken. Niet als vervanging van menselijke relaties, maar als spiegel die uitnodigt tot een innerlijk gesprek. Wie AI met aandacht en intentie benadert, merkt dat het vragen kan oproepen die iets in je aanraken – en zo inzicht geven in je gedrag, keuzes en verlangens. In elke aflevering staat een ander thema centraal, met steeds dezelfde uitnodiging:
Durf jij samen met AI te luisteren naar wat er in jou leeft?
“Welke politieke partij past het best bij mij?”
Een logische, zelfs gezonde vraag – zeker in tijden van politieke versnippering, wereldwijde onzekerheid en complexe verkiezingsprogramma’s. Geen wonder dat we technologie inschakelen. Van stemhulpen tot ChatGPT: het algoritme helpt je kiezen. Maar… wat laat je dan precies kiezen? Je overtuigingen? Je angsten? Je verlangen naar houvast? En wie maakt die keuze in jou? Wat zegt het over onze democratie dat we onze politieke richting toevertrouwen aan een machine? En misschien nog belangrijker: wat zegt het over onszelf?
Een algoritme werkt met voorkeuren, thema’s en keuzelijstjes. Je geeft aan wat je belangrijk vindt – zorg, onderwijs, migratie – en de computer berekent een match. Handig en overzichtelijk. Maar in deze logica sluipt een misverstand: de aanname dat jouw politieke voorkeuren te reduceren zijn tot standpunten. Alsof jij een optelsom bent van meningen.
De Amerikaanse journalist James D. Walsh waarschuwde: “AI can steal an election not by changing the votes, but by changing the voters.” Geen stemfraude, maar subtiele beïnvloeding: je denken verschuift, zonder dat je het doorhebt. Wat jou werkelijk beweegt, past vaak niet in een algoritme.
Wie kiest er: je overlever of je geweten?
In ons boek (Toen wist ik: zo kan het niet langer, in voorbereiding) beschrijven we hoe ons innerlijk uit drie delen bestaat:
- het authentieke kind (dat voelt, verlangt en weet),
- de innerlijke volwassene (die kan dragen en besluiten),
- en de overlever (die controle zoekt als het onveilig voelt).
Dit model is bijzonder relevant bij het gebruik van AI, juist omdat AI je confronteert met keuzes die meer zeggen over je innerlijke toestand dan je misschien denkt. Wanneer je ChatGPT vraagt naar een politieke voorkeur of levenshouding, is het waardevol om te herkennen wie er in jou die vraag stelt. Komt het voort uit angst, controle, verlangen naar erkenning of een dieper weten? Door dit model te gebruiken, kun je bewuster omgaan met hoe je AI inzet – en voorkomen dat je onbewust gestuurd wordt door de overlever in plaats van je geweten.
Verkiezingstijd is vaak een stressvolle periode. Juist dan neemt de overlever het roer over. Hij zoekt orde, zekerheid en overzicht – en AI lijkt hem daarbij te helpen. Maar de overlever is niet wie je ten diepste bent. Hij is een beschermingsmechanisme. De echte stem zit daaronder – en die vraagt om iets anders dan efficiëntie.
Wat als je begint met een andere vraag?
Niet: Welke partij past bij jou? Maar:
Wat raakt jou werkelijk als je naar de wereld kijkt?
Waar maakt je hart zich druk over?
Wat voor samenleving gun jij je kleinkinderen – en waarvoor kom jij dan zelf in beweging? Dat zijn vragen die geen algoritme je stelt. Ze vragen om stilte, moed en vertraging. Precies datgene wat vaak ontbreekt in verkiezingstijd.
Een andere toepassing van AI
Toch willen wij AI niet afserveren. Integendeel. Wij zien een andere mogelijkheid:
Niet als stemwijzer die je door keuzemenu’s loodst, maar als spiegel die uitnodigt tot een gesprek met jezelf. Wat als AI je niet vertelt wat je moet denken, maar je helpt luisteren naar wat je diep vanbinnen al voelt?
Je stelt een vraag aan GPT, GPT geeft een antwoord – helder, soms verrassend.
Maar dan begint het pas: Wat doet dit antwoord met jou? Stuit het je tegen de borst? Dan raak je misschien aan een innerlijke grens. Resoneert het diep? Dan is het mogelijk betekenisvol, omdat het woorden geeft aan iets wat je al wist, maar nog niet had uitgesproken.
Zo helpt AI je niet om je aan te passen aan het systeem, maar om terug te keren naar je eigen innerlijke weten. AI is op deze wijze niet zomaar een keuzemachine,
maar een spiegel voor je geweten. Stemmen wordt dan niet alleen een keuze, maar ook een ontmoeting met jezelf.
Als AI ons iets duidelijk maakt, is het dit: We zijn niet zozeer onze stem op het stembiljet kwijt, maar onze innerlijke stem – die weet wat recht doet aan het leven.
AI kan je helpen kiezen. Maar misschien stelt het je – onverwacht – een belangrijkere vraag:
Wie kiest er in jou? Is het je overlever? Je angst? Of de stille kracht van je geweten?
Een persoonlijk voorbeeld om mee af te sluiten
Laatst vroeg iemand mij: “Welke partij past bij mij, denk je?” In plaats van een antwoord gaf ik haar een vraag terug: “Wat in de wereld raakt je op dit moment het meest?” Ze zweeg even. Toen zei ze: “De manier waarop we met vluchtelingen omgaan. Het voelt alsof we ons hart gesloten hebben.”
We besloten samen die vraag in te voeren in ChatGPT: Wat zegt het over mij dat dit me zo raakt? Het antwoord was niet politiek, maar menselijk. Het gaf woorden aan haar compassie – en hielp haar beseffen dat haar stemkeuze vooral uit zorg voortkwam, niet uit strategie.
Dat moment leerde ons beiden iets essentieels: AI hoeft geen eindstation te zijn in je zoektocht, maar kan juist een vertrekpunt worden. Voor een gesprek met jezelf, en met de wereld.
Zelf in gesprek met AI?
In deze rubriek onderzoeken we AI als spirituele spiegel.
Wil je zelf ervaren wat een digitale dialoog kan betekenen?
Ga naar chat.openai.com, maak gratis een account aan en stel een vraag die voor jou op dit moment leeft.
Bijvoorbeeld:
- Waar maak ik me echt druk over in deze tijd?
- Wat vind ik belangrijker: vrijheid of veiligheid – en waarom?
- Wat betekent stemrecht voor mij persoonlijk?
Je hebt geen technische kennis nodig – alleen een beetje nieuwsgierigheid.
De rest is stilte. En luisteren.

Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.
Siebe zegt
Er is denk ik ook een diep-Weten dat bepaalde zaken niet en wel horen. Bijvoorbeeld, dat je anderen niet aandoet wat je zelf ook niet aangedaan wilt worden. Een soort basis regel die meteen wordt aangevoeld. Of, dat eigenlijk alle wezens (en niet alleen mensen) het ook verdienen op hun eigen natuurlijke manier te mogen leven, en ze niet te behandelen als slechts handelswaar of voor ons eigen belangen. Alles en iedereen heeft intrinsieke waarde. Of, dat het leven niet bedoeld is om als een probleem te zien dat opgelost moet worden. Ergens lijkt er een soort diep weten hierover.
Toch is het volgens mij ook nodig en goed om te zien en accepteren dat de wereld draait op zijn eigen manier. Het draai niet om alleen maar om liefde en het goede doen. En vooral, je moet dit kwaad ook in jezelf zien want die kant zit in iedereen.
De grootste begoocheling is dat een diep Weten jou al tot een goed mens maakt. Eerst moet je dat diep Weten dan ook echt gaan belichamen. Het moet dus ophouden een diep- Weten te zijn. Het moet door je aderen vloeien, je zenuwimpulsen aansturen, je activiteiten, je moet het ademen, zeg maar. Werkelijk een heilige worden, een edele. Het Woord is dan Vlees geworden.
Vrijwel niemand wil dit hoor. Het is leuk te praten over dat diep-Weten, over zaken die diep resoneren, maar totaal wat anders is er echt naar leven. Er hoeft maar een slak je sla op te eten en het beest moet kapot. Of, je moet maar je geliefde kalfsvlees opgeven en je melk, en meteen is het diep-Weten niet meer belangrijk.
Het meest schokkende vind ik wel hoe schijn-heilig we eigenlijk vaak zijn. We hebben het zogenaamd zo goed met alles en iedereen voor…en leven zo vanuit ons hart en diep weten…sure…