Arbeiders zijn al een week bezig om het gebouw waarin de Kloosterbunker aan de buitenzijde te reinigen met hogedrukspuiten. Met borstels verwijderen ze het ergste vuil in verbindingen en onder hoge druk lost de rest op.
Niet alleen het vuil wordt weggespoten, ook de loszittende verf op de stalen schilden van de galerij. Menie wordt zichtbaar, rode vlekken, die het metaal beschermen en voor vernietiging behoeden. En lange tijd verborgen bleven.
Zo is het ook met onze wereld, de samenleving waar het samen leven op de tocht staat. Het dunne laagje fatsoen, empathie, compassie, menselijkheid en omgaan met elkaar wordt weggespoten. Een paar leiders hanteren de hogedrukspuit.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Wulf zegt
Zo te zien zijn het gevaarlijke trapezewerkers. Dus nog een overeenkomst met de machthebbers.