Op 20 januari is het beveiligingsbedrijf overgenomen waar ik al jaren klant ben. Tegelijk veranderden de voorwaarden voor de dienstverlening. Bovendien kreeg ik een nieuwe vertrouwenspersoon. Die belde deze week. Het telefoontje bleek meer bedoeld ter kennisneming dan ter kennismaking.
De vorige vertrouwenspersoon mochten we eigenlijk wel graag, maar de nieuwe klonk niet echt sympathiek. Hij sprak alsof hij de baas van een groot bedrijf was en geen tegenspraak duldde. Een veiligheidsman is per definitie discreet, maar deze sprak per decreet.
Hij vertelde me in een lange monoloog dat er vijf wijzigingen waren in het contract en dat ik die volgens de kleine letters in datzelfde contract had te accepteren.
De eerste aanpassing was dat ik meer zou moeten gaan betalen. Het bedrijf legde erop toe, zei hij, en daar was het niet voor opgericht.
Het tweede wat hij te vertellen had, was dat ik vanaf nu al mijn contacten met kale mannen moest stopzetten. In mijn wijk waren de laatste tijd een paar dingen misgegaan, ondanks de uitstekende kwaliteit van het bedrijf. Het bleek dat kale mannen oververtegenwoordigd waren in de signalementen van de daders. Als ik een kale man spotte, moest ik dat direct melden, volgens contract.
Zijn derde punt was dat, geheel in mijn belang, mijn computer sinds kort voor het beveiligingsbedrijf toegankelijk was. Hij gebruikte het woord ‘hacken’ niet, maar daar kwam het wel op neer. Zonder toegang tot bijvoorbeeld mijn adresboek kon het bedrijf niet voor mijn veiligheid instaan, zei hij. Wat ik op Facebook en Twitter zette, werd sowieso gecheckt, want het bedrijf nam geen enkel risico.
Ten vierde werd me opgedragen het aantal vuilnisbakken te beperken tot één. Het gescheiden ophalen van het afval was mooi bedacht, maar sloeg nergens op. Ik moest toch inzien dat een insluiper handig gebruik zou kunnen maken van die vier bakken in mijn achtertuin. Via de satelliet zou hij controleren of ik inderdaad één bak overhield.
Zijn laatste mededeling was dat ik binnen drie maanden een muur rond mijn tuin moest laten bouwen, uiteraard op mijn eigen kosten. De veiligheidsrisico’s waren de laatste tijd dusdanig gegroeid dat halve maatregelen niet meer werkten. Er liep teveel gespuis langs ’s heren wegen.
Aan zijn mededelingen voegde de nieuwe vertrouwensman nog toe dat het bedrijf behalve de gebruikelijke procedurecontroles ook over andere middelen beschikte om me eraan te herinneren dat ik volgens contract moest handelen en dat men overigens het beste met mij voor had.
Toen de vertrouwensman uitgesproken was, begon ik te sputteren: ‘Maar, maar…’. Helaas, na mijn tweede ‘maar’ had hij de verbinding verbroken. Weerwoord werd niet op prijs gesteld. Ik belde terug, maar werd uitgelachen door een aanhoudend tuut tuut tuut…
Absurd. Ik moet meer gaan betalen. Ik moet kale mannen mijden terwijl mijn eigen predikant nota bene kaal is! In mijn computergebruik moet ik aan zelfcensuur gaan doen. Ik ben hartstikke voor gescheiden afval. En dan die muur?
Ik heb zo’n bedrijf voor mijn veiligheid. Maar onder deze voorwaarden en met deze vertrouwenspersoon verlies ik alle vertrouwen en voel ik me alleen maar onveiliger.
Kleine letters gelezen en ja hoor, ik zit nog vier jaar aan dat contract vast.
p.klene zegt
Je vertrouwen wordt dus duur betaald, en ook, vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
In de kringen waar we ons ophouden worden met enige regelmaat kale kerels waargenomen met blijkbaar Oranjegezinde sympathieën, gezien hun club- uitmonstering.
vallen die ook al onder de kleine lettertjes?
Jacco zegt
De (functie) vertrouwenspersoon bij een beveiligingsbedrijf is misschien een beetje zoiets als de fair-trade repen van Verkade; het zegt vooral veel over de rest van de repen van Verkade, en daarmee uiteraard over het algehele concern.
Is het verder niet een beetje een triest iets om over zoiets te jammeren als we voor die nare kwestie van die tariefverhoging gewillig meegingen in een maatschappij waar het volkomen normaal is om onszelf te moeten laten beveiligingen…? Is het werkelijke probleem hier echt dat een dergelijke dienstverlening ineens duurder wordt…? Of sluiten we onze ogen misschien iets te vaak voor de werkelijke oorzaken achter allerlei zogenaamd normale tendensen…? Er komt ineens een oud gezegde bij me op dat stelt dat ieder volk de regering krijgt die het verdiend.
Ik bedoel overigens niet dat dergelijke zaken niet aan de orde gebracht dienen te worden. Maar zoals u zelf al aangeeft; er was een contract met kleine lettertjes. Dat is vast en zeker door iemand getekend.
Joop Ha Hoek zegt
André Droogers meldt zojuist dat het hier om de heer Donald Trump gaat van wie hij een beeld schetst. Hij zegt sorry tegen de mensen die dat niet hebben begrepen.
p.klene zegt
Ik ben bang dat jouw metafoor toch niet door gewone stervelingen als ik ben begrepen, mogelijk is mijn denkraam te klein geraakt in de loop der jaren. Ik zal Kweetal raadplegen die om de hoek bij Heer Bommel woont…
Joop Ha Hoek zegt
Houd goede moed. Kweetal zegt nooit sorry, verdorie.
G.J. Smeets zegt
Ludieke actie van André Droogers die, zoals bekend, fan is van de spelende mens. En zijn ‘sorry’ voor wie het niet snapte is inderdaad niet aan de orde. Het lag er allemaal echt heel dik bovenop: alleen al die clausule in het contract over de kale mannen. Haha.
André geeft eigenlijk een negatief stemadvies voor de komende NL verkiezingen: geen verhoging van belasting, geen discriminatie, geen big brother toestanden, geen grapjes met afvalproductie, en geen deuren op slot.
Goeie actie.
Jacco zegt
Meende hij echt dat zijn beeldschets over D. Trump gaat, Joop Hoek? Nou ja, maar hopen dat hij daar gelijk in heeft dan. Want in dat geval zegt het verder tenminste ook niets over ons land indien G. Wilders straks ineens nog wat meer zetels heeft. En met zoiets als karma hoeven we als mens dan verder ook geen rekening te houden.