Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen

How many roads must a man walk down
Before you can call him a man?

Vragen over vergankelijkheid, verantwoordelijkheid, vrijheid, vrede, vragen, vragen, het lied stelt er negen in totaal, maar de antwoorden laten zich raden.

Yes, ‘n’ how many times must the cannon balls fly
Before they ‘re forever banned?

Wat een mens kan doen, betekent misschien niet veel, maar de problemen van de wereld zijn er niet om te negeren.

Yes, ‘n’ how many times can a man turn his head,
Pretending he just doesn’t see?
The answer, my friend, is blowin’ in the wind.
The answer is blowin’ in the wind.

Bob Dylan ontving deze week de Nobelprijs voor de literatuur. Hij heeft er niet om gevraagd en heeft er in het openbaar ook nog niet op gereageerd. Anderen besloten dat hij een van de grootste songwriters van de Verenigde Staten van Amerika in de twintigste eeuw is. Chef is het met hen eens. Dylan was zijn ruggengraat, de inspiratie om zoveel mogelijk zichzelf te blijven. Zoekend naar antwoorden, een weg te gaan. Vele wegen te gaan. Om voetstukken weg te breken.

De tekst van de song Blowin ’in the Wind is een voorbeeld van Dylans vermogen om de tekst zodanig abstract te houden dat het lied een algemene zeggingskracht krijgt.

Dylan vertegenwoordigt niemand, alleen zijn songs. Met de toename van zijn muzikale en literaire faam ontwikkelde de singer-songwriter een krachtige weerzin tegen pogingen hem te bestempelen tot “stem van een generatie”, “boegbeeld van de onrust in de Amerikaanse samenleving” en soortgelijke etiketten. Pas in 1989 aanvaardde hij ‘de verschrikking van de wereldroem’.

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren.