• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen – 10 augustus 2016

Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen – 10 augustus 2016

10 augustus 2016 door Joop Ha Hoek

Gisteren schreef Chef in zijn dagelijkse column Good-evening over de ontdekking van het ik. Meestal voorkomend bij jonge mensen, kinderen nog, die in een split second beseffen dat zij ik zijn en niet een ander. Chef schreef dat hij nooit het gevoel had dat hij zijn ik bestaan ontdekte. Maar gisteravond keek hij op de buis naar een feel good film over Woodstock, het Amerikaanse openlucht popconcert in 1969 dat vierhonderdduizend bezoekers trok. Chef zag de hippies, de flower power figuren, drugs en het delen van liefde en de fantastische bands die er optraden. Er kwamen prachtige herinneringen bij hem boven.

In juni 1970 werd in het Kralingse Bos in Rotterdam het Holland Pop Festival gehouden. Een driedaags muziekfestijn met internationale bands en het eerste op dat gebied in Europa. Zeker tachtigduizend mensen uit de hele wereld woonden de concerten bij. Chef was een van hen. Behalve van de muziek genoot hij ook van het love aspect- op de muziek dansende naakte mannen en vrouwen, drugs en waterpijpen. Regen en zon. Schijnbare ongedwongenheid. Vrijheid binnen een hek. Op een terrein in het bos waar heel vroeger zijn moeder in een van de twee molens aan de Kralingse Plas als meisje had gewoond.

Chef was toen een jonge twintiger en misschien ontdekte hij daar- als hippie tussen de hippies en buiten het hek de bourgeoisie, dat hij als ik bestond. Dat hij niet de ander was, dat hij zijn ik ontdekte, zijn eigen ik. In ieder geval kwam hij als een andere mens in het dagelijks leven terecht na Kralingen. Kralingen was een stimulans om anders te gaan leven. Buiten bandbreedtes. Achter dingen kijken, de achterkant van het gelijk. Tachtigduizend mensen bewezen dat dat kon. Kralingen zit nog steeds in de aders van Chef. Weet je wel…

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren.

Categorie: Columns, Joop Hoek Tags: popfestival Kralingen, Rotterdam

Lees ook:

  1. Wouter ter Braake – van mao tot tao
  2. Het jaar 2019 – dag 3 – shalom
  3. Het jaar 2021 – dag 341 – oudnoord
  4. Het jaar 2021 – dag 364 – verlichting

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. zeshin zegt

    10 augustus 2016 om 23:46

    I was one of them,

    • G.J. Smeets zegt

      11 augustus 2016 om 08:52

      Rolling Sones, april 1967 Houtrusthallen.

      • Sjoerd zegt

        11 augustus 2016 om 12:05

        Kurhaus Scheveningen.

  2. Daisy zegt

    11 augustus 2016 om 11:25

    Veel van dat langharig “tuig” van toen loopt nu met een kaalgeschoren schedel rond en noemt zich boeddhist.;)

    • bart zegt

      11 augustus 2016 om 12:30

      Nog steeds het gevecht niet gestopt?
      Nog steeds niet aan de overkant?
      De alarmbel luiden helpt niet.
      Waar vind het gevecht plaats?
      Not in your brain.

      • Joop Ha Hoek zegt

        11 augustus 2016 om 14:54

        Tja, er wordt goed geknokt aan de overkant. De politie is ter plaatse met sirenes om de vechtenden te scheiden. De koster luidt de noodklok en de omstanders zijn hersendood. In het Kralingse Bos groeien bomen maar geen kabouters. Ging het niet om een column om de lezers wat op te beuren met luchtige kost. Weg met het boeddhisme, weg met de dharma, de sangha is wel leuk. Dank je voor je reactie, Bart.

  3. Sjoerd zegt

    11 augustus 2016 om 12:34

    Na het kralingsebos opende een crisis – opvang centrum aan de Westersingel in het centrum van Rotterdam. Daar werden de ontspoorde restanten van het popfestival in een 24-uurs opvang zo goed en kwaad mogelijk opgevangen.
    Het was ook het startsein voor de ontwikkeling van een echte harde drugsscene in Rotterdam.
    In ’73 werd het crisiscentrum overgenomen door de stichting klinieken voor verslavingsziekten Het Boumanhuis.
    De GGD zwaaide er op ongeorganiseerde wijze de scepter en tot ver in 1976 zorgde het popfestival voor een vaste broodwinning van de importeurs, dealers en hulpverleners avant la garde.

    Het popfestival? Leuk!
    Vrijheid? Aan m’n zolen!

    Terreur van een nieuwe commerciële cultuur met de aroma’s van verandering vrede en vrijheid in een wereld gedomineerd door alles vernietigende wapens, commercie en uitbuitingspatronen.

    En nu, inderdaad, veel boeddhistisch etaleren, de inhoud en verpakking lijken mooi, maar de onderlinge betrekkingen en patronen ogen vaak heel bekend.

    Voor de een een weg naar bevrijding (het onder ogen zien van de werkelijkheid ), voor de ander (en) een vlucht of een plek om te schuilen met de handen voor de ogen.

    • Joop Ha Hoek zegt

      11 augustus 2016 om 14:49

      Ik deed verslag van mijn ontwaken, anders kijken door kennismaken met een andere wereld. Chef.

      • Sjoerd zegt

        11 augustus 2016 om 15:09

        Hallo Joop,
        Ik reageerde met een ontwakingsherinnering van mij. Diep geschokt door de werkelijkheid die ik leerde kennen achter de werkelijkheid die ik meende te kennen.
        In de terminologie van het boeddhisme, Mara volop aanwezig in wat ik meende als een culturele omslag naar meer vrij-zijn te ervaren.
        Het waren de jaren waarin ik in dat centrum werkte en waarin ik letterlijk voor mijn leven heb moeten vechten met een doorgedraaide snuivers, 2x gericht beschoten ben door doorgedraaide gebruikers, die ik niet kende en nog wat van die gebeurtenissen die mij sterk confronteerden met de vraag ‘ik’, ben ik dat wat is dat en het besef dat in dat ik ook heel andere dynamiek en dynamiet school dan ik voor die tijd dacht.

        Daarmee wil ik niets afdoen aan jouw verhaal over jouw bewustwording .

        • zeshin zegt

          11 augustus 2016 om 15:42

          De enige Mara waarvoor je bang hoeft te zijn is de Mara die in je hoofd rond rent. En geen vrijheid? waar zijn je boeien?

          • Sjoerd zegt

            11 augustus 2016 om 16:53

            Mara zit altijd in je (eigen) lijf Zeshin, de wereld dat ben je zelf.
            Welke boeien bedoel je, ik heb gezocht maar kan niets meer vinden.
            Ooit verloren in de ambulance.

      • G.J. Smeets zegt

        11 augustus 2016 om 22:11

        Houtrusthallen ’67 was mijn derde ontwaking reis. Met m’n Puch 100 km naar Den Haag samen met Theo op z’n opgevoerde Sparta. Dat was daar dolle pret. De vloer van de hal bestond uit pallet-achtige losliggende vloerdelen van 5×5 meter. Die kon je eruit lichten, op 100 schouders leggen en om beurt er met een groepje bovenop gaan staan om de band te zien. Het oog wil ook wat. Mijn tweede ontwaking reis was een paar jaar eerder per fiets. 90 km. naar Enschede (en terug!) om een meisje nog eens te zien dat bij aankomst niet thuis bleek te zijn. En de éérste pelgrimage was naar Zandvoort, per trein, voor een weekje vakantie bij mijn moeders nicht. Ik was 9 jaar, ma had een Limburgse vlaai in een doos meegegeven en de conducteur op het perron bij het afscheid gevraagd een oogje in mijn zeil te houden. Afijn, na een voorspoedige reis werd in Zandvoort de vlaai in -tig lullige partjes gesneden. Terwijl een vlaai bedoeld is om er acht royale puntstukken uit te halen. Ik stond perplex en lonely in Zandvoort. Culture shock. Levensles.

  4. Joop Ha Hoek zegt

    11 augustus 2016 om 15:24

    Dank je Sjoerd. Wat bijzonder dat we beiden een nasleep van Kralingen beleefden. Ik ben wel blij dat de schoten geen doel troffen, anders had een aardig mens en een kritisch boeddhist verloren gegaan. Metta, Joop

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 6 juni 2025
    Yoga en meditation
  • 9 juni 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 10 juni 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 11 juni 2025
    Zen Spirit zenmeditatie Arnhem, 1e helft 2025 8 januari-25 juni
  • 11 juni 2025
    Zenmeditatie in Leiden
  • 13 juni 2025
    Kesa en Rakusu naaiworkshop
  • 13 juni 2025
    Meeting of the Minds: Westerse Wetenschap Ontmoet Oosterse Wijsheid
  • 14 juni 2025
    Meditatiedag met Ayya Ānandabodhī
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Deconstructie van het godsbeeld van Pseudo-Dionysius

    Hans van Dam - 23 mei 2025

    Over het verschil tussen weten-wat-niet en niet-weten.

    De wolk van niet-weten

    Hans van Dam - 22 mei 2025

    Over beeldloze mystiek en mystiekloze beelden.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Als God almachtig is kan Hij je laten denken wat Hij wil
    • Een boeddhistische monnik in Palestina
    • Guy – dhammazaadjes – Laat de gekte aan je voorbijgaan
    • Fabrique des Lumières en Greenpeace: ‘Bescherm de oceanen’
    • Gedachten over een haiku 38 – Ryōta

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.