Vandaag ging het gesprek op de redactie over boeddhistische gezinnen. Ja, die zijn er echt en onze krant heeft er al een paar keer melding van gemaakt. Wij kennen er ook enkele persoonlijk. Kinderen die opgevoed worden door ouders die het achtvoudige pad volgen en het boeddhisme praktiseren. Chef vermoedt dat de kinderen later ook wel die levenshouding aannemen, ze krijgen het boeddhisme letterlijk met de paplepel ingegoten.
Chef gelooft niet in een scheppende God, maar noemt zich niet vaak atheïst, omdat hem dat weer in een hokje plaatst. En hij haat hokjes. Toch past dat atheïsme heel goed bij het boeddhisme, vindt hij. Boeddhisten zijn zelfverzekerde en autonome mensen die geen God nodig hebben om hun leven te leven, vindt hij. Het zijn geen gelovers maar doeners.
Chef was bijna een christen geweest- op de lagere school kreeg hij elke dag les in godsdienstonderwijs en leerde psalmen en gezangen uit het hoofd die hij nu nog kan reproduceren. Maar bij hem thuis waren ze socialistisch, communistisch, zelfs marxistisch, dus dat was geen goede voedingsbodem voor het christenschap. Er werd veel gediscussieerd en onderzocht in huize Hoek en de boeken van de Arbeiderspers verslonden.
Waarom, waarom, ging de chef dan naar een zwaar gereformeerde school, vroegen we hem. De school met de Bijbel. Chef kan het niet meer navragen, zijn ouders zijn dood. Maar hij vermoedt a) dat dat was omdat zijn grootouders van moederskant christelijk waren en dat praktiseerden b) omdat de christelijke school op nog geen halve kilometer van zijn huis gelegen was en de openbare iets verder en de schoenen met zolen van kurk bij Van Haren werden gekocht en het geld zijn ouders niet op de rug groeide en c) dat er een zondagsschool was, zodat zijn moeder de gelegenheid had het maal voor te bereiden zonder gestoord te worden door haar zes kinderen en d) dat vader die dag ongestoord van de radio kon genieten. Zo simpel zit het leven soms in elkaar.
Bestaat er een God, chef vindt dat een achterlijke vraag en niet zinvol om te stellen. Het woord zegt het al: het is geloof. Waren zijn ouders niet zo rood geweest, dan was hij nu misschien lid van de Christen Unie geweest. Hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij als atheïst fan is van de CU. Als ze in de zendtijd voor politieke partijen hun standpunt mogen verduidelijken zet hij altijd het geluid van de tv aan. Hij zegt dat het doeners zijn die hun geloof in God niet verloochenen en vanuit die visie en beleving handelen. Lieden van stavast. Anders dan de politici die zich nog socialist durven te noemen en de hele samenleving aan gort helpen. Shame on you.
Is het niet mooi dat wij in alle vrijheid over dit thema kunnen schrijven. Dat we in zo’n land mogen leven. Met mekaar.
Marcel Rouweler zegt
Blijft boeien, tegenwoordig het eerste artikel wat ik me onder ogen breng; heerlijke milde humor
teska seligmann zegt
Met de hartelijke groeten van de bet-achterkleindochter van Ferdinand Domela Nieuwenhuis! De genen zijn goed overgedragen :-) Misschien is de weg van anarchisme naar boeddhisme wel vloeiend?
Kees moerbeek zegt
Tja, Domela, de Messias (maar niet heus) Nieuwenhuis was bepaald niet onomstreden wat betreft de parlementaire sociaal-democratie in ons land. Ik heb de memoires van Troelstra erop nagelezen. Mededogen in linkse kring was toen al ver te zoeken. Alsof ze toen en nu niks anders te doen hadden.
Nieuwenhuis had zeer autoritaire trekjes en erger: geruchten (meer dan dat) over moordaanslagen op SDAP’ers in zijn nadagen. Ik zuig dit niet uit mijn duim. Troelstra was ook geen lekkertje. Hij dumpte zij vrouw, maar welke opportunist links of recht, of andere loopbaannajager doet dat niet?
Anarchisme is een ruim begrip. Je kunt er alle kanten mee op: van de meest akelige vreselijke onderdrukking tot sprookjesachtige situaties. Mussolini was ooit anarchist en later de oogappel van Lenin. Benito koos een andere weg en inspireerde Hitler, die Benito aanvankelijk bewonderde.
Anarchisten heeft een kwade reuk en dat ligt niet alleen aan al die (het natuurlijk allemaal niet begrepen) anderen :-( Ik persoonlijk hou er niet van gekoeioneerd te worden door lieden die zich anarchist en moreel-superieur wanen. Inderdaad: krakers jaren ’80, voelden zich zeer verheven boven het klootjesvolk. Sommigen kwamen in extremistische hoek terecht: de ‘harde kern van de kraakbeweging.’
Overigens, tijdens de Spaanse Burgeroorlog werden de vrijheidslievende echte anarchisten, sociaal-democraten en andere democraten geplet op het aambeeld van Stalinisten en Fascisten/Nazi’s.
Sorry, Teska :-)
teska seligmann zegt
haha,Kees, ik voel meniet persoonlijk aangesproken hoor. Ik zal zo mijn eigen idee hebben over anarchisme :-) Wie is er onomstreden?
kees moerbeek zegt
Dat was de bedoeling ook niet, Teska. Iedereen mag, gelukkig (nog), zijn opvattingen over van alles en nog hebben en uiten.
Er zijn miljoenen, die onomstreden zijn, maar wat doet dat ertoe?
Gassho, Kees Kaido Moerbeek, democratisch socialist :-)
Boeddhisten, verheft u ter vrijheid (= ontwaken) (geen grap)
https://www.youtube.com/watch?v=E8o7BkZydGc
Er heerst een tegenwoordig een taboe om te pleiten voor dit soort idealen, omdat het ‘politiek correct’ zou zijn. Heb compassie met de boze burgers :-)
https://www.youtube.com/watch?v=R69o3Se_0og