Vandaag ontmoette ik Frank in het Kralingse Bos. Het ventje is bijna twee jaar oud en begint te praten. Hij beseft zelf niet dat hij op de drempel van een nieuw tijdperk staat: het praten zal hij nooit meer verleren. Bijna twee jaar moest Frank het zonder echte spraak doen, zat hij gevangen in een stomme film, waarin hij wel de hoofdpersoon was, maar het publiek niet precies wist wat hij bedoelde.
Juist spreken is een belangrijk gegeven in het boeddhisme. Je spraak bewaken, niet kwetsen, de waarheid spreken, niet roddelen of onzin verkondigen over anderen. Voor Frank gaat de wereld open, spreken biedt hem kansen. Hij kan anderen deelgenoot maken van zijn emoties en gevoelens. Vragen hoe het met anderen gaat. Troosten met woorden. Blij zijn met woorden. Zich verheugen met woorden. Verbinden met woorden. Woorden die dieper gaan dan praten, gekoppeld zijn aan gevoelens.
Wij mensen hebben een prachtig instrument om ons te uiten: onze stem. We kunnen elkaar voor rotte vis uitmaken, elkaar verbaal vernederen. Racistische taal uitslaan. Elkaar angst aanpraten. Mara. Liegen en bedriegen. We zijn verbaal echter ook in staat om elkaar te bemoedigen, te prijzen, uit de put omhoog te praten. Hoe gaat het met je? Wat kan ik voor jou betekenen? Mooie teksten zingen, prachtige speeches te houden die de wereld mooier maken.
Moge iedereen een gezond, lang en gelukkig leven hebben, niemand uitgezonderd.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie