Vanmorgen had de chef het bijna gedaan- uitgestapt om de bestuurder van de auto naast de zijne te attenderen op de lus in het asfalt, die, als je er met je auto boven gaat staan, verkeerslichten stimuleren op groen te springen. De chef rijdt zelf wel altijd tot de streep en hij zegt dat dat helpt. Hij ziet met lede ogen- en dat is voorzichtig uitgedrukt, hoe andere bestuurders soms wel tot twee meter voor de bevrijding blijven staan en, zegt de chef, zichzelf te kort doen. En maar zeuren op verjaardagsfeestjes dat de wachttijden en files zo toenemen, zegt de chef.
Je kunt veel niet- maar sommige dingen wel beïnvloeden in je eigen leven. Zoals lussen die verkeerslichten aansturen. Niet om snel weg te jakkeren maar om zaken op orde te houden, gezeur te voorkomen en ieder het zijne te geven waar die ieder recht op heeft. Twee meter kunnen het verschil maken. Het achtvoudige pad kan het verschil maken. Dat vraagt ook om tot de streep op te rijden, standvastig te zijn en dapper. Weten waar en wat het doel is. Boeddhisme is niet altijd leuk, kan mensen in somberheid doen verzinken als de eigen beerput zich opent. Boeddhisme is leuk omdat het ons leert dingen af te leren, te beheersen, je mind te openen en de buurman te groeten die net de vuilniszak voor je op straat zette.
Joppe zegt
Ha ha, ik heb dat een keer gedaan. Nadat het groene licht ons al 3 keer had overgeslagen ben ik uitgestapt om te vragen of de auto voor mij 2 meter wilde doorijden zodat we ook een keer groen licht zouden krijgen. Er stonden inmiddels wel 10 auto’s achter me.
Ik klopte op het raam van de bestuurder, maar die schrok zo dat ze pardoes door rood wegscheurde. Gelukkig was het laat in de avond en kwam er geen verkeer van de andere kant. Probleem opgelost.
Gr. Joppe