• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Mijn vader

9 maart 2014 door Dick Verstegen

OLYMPUS DIGITAL CAMERAAls ik dat opschrijf, ‘mijn vader’, komt er een gevoel in mij op dat ik moeilijk kan omschrijven. Hij is nooit ‘van mij’ geweest. Nooit echt. Dat dit ook helemaal niet mogelijk is, wist ik destijds niet. Het was een verlangen waarvan ik dacht dat het te vervullen was als ik aan zijn wensen beantwoordde.  Wat die wensen waren wist ik ook al niet. Maar er bestond op dat punt bij mij zo’n groot onuitgesproken vermoeden dat mijn leven er, aanvankelijk en vrij lang, naar ging staan. Als ik burgemeester zou worden of hoofdredacteur, dan zou mijn vader een beetje van mij worden. Het invullen van dat Grote Vermoeden deed ik helemaal zelf. De goede man zat in die periode zelf te struggelen met wat hij allemaal wel en niet voelde, wilde, wist.  Hij stierf in 1993. Ik was wel hoofdredacteur geworden, maar hij nooit ‘van mij’.

Dick Verstegen mijn vader 2Hij liet o.m. een paar honderd door hem zelf gemaakte schilderijen na want hij was een verwoed kunstschilder en ik begon met het catalogiseren van zijn oeuvre. Ja, dat was wat ik te doen had; hij kon nog postuum ‘van mij’ worden als ik hem liet voortleven als kunstenaar. Maar zijn oeuvre was omvangrijk en bevond zich 200 kilometer  verder weg. Ik ben er niet ver mee gekomen. Toen zijn tweede vrouw overleed, stonden daar opeens die 213 schilderijen in de kelder van het flatgebouw dat binnen een paar weken leeg moest. Na een eerste selectie nam mijn oudste broer er 141 mee naar zijn huis. Toen ik ze bij hem ging ophalen, besloten we er nog een stuk of veertig weg te doen. Vervolgens gingen er nog twintig à dertig naar Het Goed in Nijmegen, waar ik inmiddels woonde. Ze gingen daar voor een euro of vijf per stuk van de hand.

Maar er bleven ongeveer zeventig doeken en panelen over en die kwamen in de schuur naast mijn nieuwe zendo terecht. Ze stonden daar maar. Mijn nieuwe leven kende drie fasen van loslaten en opruimen. Ik zit nu midden in de laatste. En opeens wist ik het: ik ga de schilderijen van mijn vader naar de veiling brengen. Maar vindt maar eens een veiling die ze hebben wil. Nu is het zover.  Op 9 maart gaan ze onder de digitale hamer bij een klein veilinghuis in Slijk Ewijk.

Dick Verstegen mijn vader 4Het loslaten (afschudden?) van deze beelden die ik hem mijn hele leven heb zien maken, brengt mij dichter bij hem. Ik weet het, dit staat haaks op: voldoen aan ‘zijn verwachtingen’ of het idee hem te laten voortleven in een oeuvrebeschrijving. Maar zo werkt het nu in mij.  Opeens weet ik zo zeker als een gevallen kwartje dat hij meer ‘mijn vader’ wordt, naarmate ik alle beelden van en over hem loslaat. Met deze schilderwerken laat ik eindelijk ook het schilderwerk gaan dat ik van hem gemaakt heb. Er komt ruimte om hem opnieuw te zien. Zoals hij was, niet zoals ik dacht dat hij was. Ik kan hem er laten zijn zoals hij was, hoewel ik me daar niet veel van herinner, maar  wellicht brengt de ruimte hierin van lieverlee meer ‘tekening’.

Op verzoek schreef ik een bio voor het veilinghuis. Maar alleen de drie eerste regels kan ik op de website vinden. Iets in mij wil hem nu toch nog even neerzetten, voordat het zijn beelden prijs geeft:

Korte bio J.M.P.J. Verstegen ‘D. Verstegen’ (7 februari 1904 – 24 maart 1993)

Dick Verstegen mijn vader 3Dick of Diek Verstegen genoot bekendheid als hoofddirecteur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) en als gedreven amateur kunstschilder (Pieter Scheen deel 2 pag. 506). Hij was zijn hele ‘Haagse leven’ verbonden aan de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Na zijn pensionering in 1969 schilderde hij daar dagelijks onder de hoede van Huub Hierck en Kees Andrea. Hij maakte toen een zeer productieve periode door en gebruikte soms het anagram Sten Greve (Hzn). Hij maakte voornamelijk portretten en naakten in olieverf en soms landschappen, stillevens en stadsgezichten. Hij werkte in een vrije en schetsmatige stijl. Later ging hij ook etsen en bronzen plastieken maken. Veel van zijn werk is in particulier bezit. In 1965 nam hij deel aan een groepstentoonstelling in de Haagse Pulchri Studio (Haagse Salon). Nadien exposeerde hij in Galerie ’t Gangetje in Den Haag, De Galerij in Brunssum, Internationaal Perscentrum Nieuwspoort in Den Haag en De Willemshof in Den Haag.

NB Voor de liefhebber heb ik nog enkele interessante plakboeken met en over zijn werk.

www.dickverstegen.nl

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Dick Verstegen Tags: dick verstegen, schilderijen, VNG

Lees ook:

  1. Liefde
  2. Juwelenschip
  3. Bloem, onkruid en ruimte
  4. De mens & de tijd

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Sjoerd zegt

    9 maart 2014 om 19:38

    Beste Dick,
    Het leest als een mooi egodocument, zoals je over het loslaten van, en plaats inruimen voor jouw vader vertelt.
    Ik vraag mij alleen af waarom je dat “amateur” niet gewoon laat gaan, nu je toch aan het “opruimen” bent?
    Ik ben naast mijn werk in de GGZ ook als b.kunstenaar opgeleid en heb zo gewerkt.
    Ik vind de foto’s die je bij het artikel laat zien, getuigen van een persoonlijk en doorleeft werk van een kunstenaar. De opleiding is nooit het onderscheid tussen amateur en professional geweest.
    Als ik de foto’s zie en dat als een eerlijke representatie mag ervaren, verdient jouw vader in mijn ogen gewoon de erkenning als kunstenaar zonder amateur, zoals vele anderen.
    Gedegen, eerlijk en professioneel werk.

    Hartelijke groet, Sjoerd

  2. Paul zegt

    10 maart 2014 om 09:07

    Ik snap eerlijk gezegd niet helemaal wat iemands relatie met diens vader en een schilderijententoonstelling met het boeddhisme te maken hebben….

  3. Jan Musho zegt

    10 maart 2014 om 10:36

    Een prachtige reactie van Paul. Die uitleg verdient. Loslaten is afstand nemen. Afstand nemen is ‘laten zijn’. ‘To be’ is de situatie accepteren zoals die is. Schrijver heeft daar een leven lang over gedaan. En dat hij zijn vader nu accepteert zoals hij is, maakt hèm ‘vrij’ van de zelf opgelegde wens (eis!) te voldoen aan vaders’ beeld. Eerst nu ervaart hij absolute vrijheid en ziet hij zijn vader zoals hij is. Was, helaas, want wat zou een eerdere constatering voor beiden heilzaam geweest zijn. Boeddhisme pur sang!

Primaire Sidebar

Door:

Dick Verstegen

Columnist Dick Verstegen is zenleraar en oud-hoofdredacteur van de VNU dagbladen. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 8 maart 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 10 maart 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • 10 maart 2021
    Lezingenserie 'Mystiek leven'
  • 11 maart 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • 12 maart 2021 - 14 maart 2021
    Zen Spirit Weekend over Angst, Zen en Vertrouwen
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Paul Boersma – Het portret als valkuil

Paul Boersma - 16 februari 2021

Het Boeddhabeeld is een symbolische weergave van de vergoddelijkte mens, van de verlichte mens, van de mens waarin wijsheid en mededogen tot volle ontplooiing zijn gekomen. Het is een toonbeeld van harmonie.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Niet-weten is geen gezicht
  • Dharamsala – Dalai Lama laat zich vaccineren tegen coronavirus
  • Postmodernisme is de filosofie van het neoliberalisme
  • Dick – De bloemen in het veld
  • Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (9) – de vervulling van het pionierstijdperk

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens