De ramp op de Filippijnen heeft diepe indruk op me gemaakt, des te meer omdat ik bij één van de vorige rampen, in 1969, in de Filippijnen was. Nog meer indruk heeft op mij gemaakt dat Nederland in korte tijd 28 miljoen euro bijeen heeft gebracht. Dat is de kracht van ons volk, met inbegrip van alle buitenlanders die ook in Nederland verblijven. Hoe is het mogelijk dat een volk met zo’n rijk menselijk vermogen in eigen land zo machteloos is om de crisis te boven te komen. De werkloosheid is een ramp, vooral onder jongeren. De voedselbanken nemen toe. De zorg loopt gevaar.
Het is de denker Augustinus die aantoont dat de kracht van mensen bestaat uit het activeren van de eigen innerlijke vermogens. Die innerlijke krachten van de mens vormen zijn rijkdom. Het zijn vooral de geestelijke vermogens van het hart die verstikt raken door de sterke rationalisatie. Ons rechtssysteem en bureaucratisch beleid heeft deze vermogens zo sterk verknipt en gedigitaliseerd, dat de menselijkheid in ons eigen beleid verloren is gegaan. De innerlijke kracht is verloren gegaan en is ontaard in verzet.
De natuurramp op de Filippijnen raakte het hart van de mensen en activeerde de sterkste innerlijke krachten van de mens: zijn medemenselijkheid en liefde voor de mens in nood. Die energie kon ongeremd stromen zonder bureaucratische protocollen. Dan speelt geld geen rol meer, want het gaat om mensen. Door deze vrijheid krijgen de mensen de mogelijkheid zich als mens te ontplooien. Als we erin zouden slagen onze bureaucratische verstikking te verzachten en de juridische verharding tegen te gaan, kan er in Nederland ook energie vrijkomen om onze eigen crisis te overwinnen. Corruptie en hebzucht zijn niet uit te roeien en zullen altijd blijven bestaan, maar ze zullen het leven niet domineren.
In Het Parool van 23 november wordt beschreven hoe in ons land een broeiende afkeer van Nederland groeit. De bureaucratische verknipping schept een hokjesgeest die de tegenstellingen verscherpt en de spirituele rijkdom verstikt. In kleine gemeenschappen zien we hoe mensen elkaar helpen, hoe allochtonen vertrouwd raken met de Nederlandse taal en cultuur, zonder dat er regelgeving voor nodig is. Men voelt zich voor elkaar verantwoordelijk. Zodra de bureaucratie zich via regelgeving daarmee bemoeit komt de stroom van menselijkheid tot stilstand. De hulpverlening wordt gebureaucratiseerd, wordt onbetaalbaar en stopt. Ons volk is rijk genoeg, zowel in economisch als spiritueel opzicht, om deze rijkdom te delen. Hoe komt die stroom van menselijkheid weer tot leven?
Paul de Blot www.pauldeblot.nl
