Heel lang geleden reed ik op een dag door het centrum van Middelburg, toen ik de later zo genoemde Jimmy in de etalage van een vijftigerjarenwinkel zag staan. Een Franse etalagepop uit 1953. Hij had een prachtige hoed op maar die wilde de handelaar niet verkopen. Ik kocht de pop direct en gaf hem een dag later de naam Jimmy Stone.
Na de aankoop werd Jimmy liggend in de auto vervoerd. Zijn benen staken eruit, hetgeen veel bekijks opleverde op de snelweg. Dat hoef je tegenwoordig niet meer te doen. Je hebt zo een arrestatieteam achter je aan.
We denken dat Jimmy blij is met zijn plaatsje in de Kloosterbunker. Een soort eigentijdse Boeddha. Al is hij nu niet thuis, uitgeleend aan een alleenwonende vrouw, om inbrekers af te schrikken. Dat is toch wel metta, naar we menen.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.