Allemachtig, wat was ik gisteravond vertoornd, -mijn boeddhistische leraar raadt mij af om boos te worden, dat kan ziekmakend zijn op de lange termijn, vertoornd dus toen ik naar een uitzending van de Keuringsdienst van Waarde over ecologische reisorganisaties en vakantiebestemmingen keek. Tenminste dat dacht ik, dat ecologische aspect. En de makers van de Keuringsdienst van Waarde ook blijkbaar. Tot de waarheid aan het licht kwam.
Reisbureaus lokken nu milieu angstige klanten om hun kas te spekken door het aanbieden van reizen en vakanties met het label Eco. Dat klinkt goed. De redactie van de KvW onderzocht dat label, ging naar beurzen en kantoren waarin die reisbureaus zich presenteren met hun Eco-label. Een van de presentatoren reisde af naar een vakantieoord in Turkije met zo’n label en onderzocht de kwestie. Was het wel zo eco als werd voorgesteld?
Hij werd rondgeleid en naar een koelkast met flesjes water gebracht waar omheen een scherm was gebouwd. Waardoor het ding minder energie gebruikte. Er waren vogelhuisjes opgehangen – eco- het water van de airconditioning werd opgevangen en hergebruikt maar de stroom die die dingen gebruiken is niet duurzaam opgewekt. En de honderden gebraden kippen die dagelijks aan de vakantiegangers worden geserveerd hadden helemaal geen eco-leven voordat ze de dood vonden. Het kostte erg veel moeite om eco kippen te vinden, zei de manager. En zo ging het maar door. Er was ook iemand van de Nederlandse reisorganisatie aanwezig die het eco-beleid van het reusbureau wilde verklaren. En zichtbaar bozer werd op de Keuringsdienst van Waarde met haar onderzoekdrang.
Het bleek allemaal nep, niks geen eco, niks ecologisch, allemaal bedrog om klanten te lokken die nu aarzelen of ze nog wel op vakantie durven te gaan -als milieuvervuilers- in een ver land. Een deskundige verklaarde dat al die zogenaamde eco-maatregelen hoogstens tien procent vergoeden van de honderd procent milieuellende die vliegreizen veroorzaken. Volgens de deskundige is dat eco-label door de reisorganisaties zelf bedacht, net zoals tientallen andere.
Oh ja, een andere reisorganisatie biedt bestemmingen aan die eco zijn omdat daar geen rietjes meer worden aangeboden om tropische drankjes te slurpen. Hoorde deze vertoornde man die begon te schreeuwen tegen het televisietoestel dat er ook niks aan kon doen.
En zo gaan die reisbureaus maar door met het letterlijk ziek maken van mijn leefomgeving, mijn toekomst, met hun vliegreizen. Wisten jullie dat hoger opgeleiden minder aandacht voor het milieu hebben dan de lager opgeleiden? En hun luxe leventje grotendeels voortzetten.
Morgen is het 1 mei, de Dag van de Arbeid. ‘Het gansche raderwerk (van reisbureaus) staat stil als uw machtige arm het wil.’ Pleziervliegen is asociaal en dat weten die reisbureaus erg goed. Met hun eco gedoe.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Roel de Haan of Hoek zegt
Goedemorgen Joop,
Ook mijn lieve echtgenote en ik keken naar dat programma en werden eigenlijk nog bozer op die volgevreten massa in dat zogenaamde paradijs, dan op de duivels die dit soort reisjes naar de hel aanbieden. Via allerlei manipulaties is onze arme blauwe planeet helaas een overbevolkt pretpark geworden. Maar goed, laten we vooral proberen om van alle mensen te blijven houden, hoewel dat soms niet meevalt.
Overigens, nu je humeur toch al een deuk heeft opgelopen kun je ook nog wel even kijken naar Food for Thought. Toen wij dat hadden gezien, zijn mijn echtgenote en ik dicht tegen elkaar aan gekropen omdat we even helemaal de weg kwijt waren.
Godzijdank komt vanavond onze kleinzoon bij ons eten, dat is altijd fijn, en morgen gaan we naar ons zeilbootje om wat afstand te nemen van alle drukte: ‘Moedig zijwaarts’ noemen wij dat. Sterkte…
Joop Ha Hoek zegt
Dank voor je goede wensen. Ik keek ook naar Food for Thought. Ben inmiddels geestelijk weer opgekrabbeld. Geniet van jullie kleinzoon en de wind op het water (en land). Ik was vroeger ook een zeiler, heerlijk.