Elke ochtend op werkdagen luister ik bij het samenstellen van de krant op NPO 5 naar de Arbeidsvitaminen. Die uitzendingen bestaan al decennia en schalden vroeger met door het werkvolk gekozen muziek uit luidsprekers in hallen van fabrieken waar zij hun werkzaamheden verrichten. Ze verhoogden het arbeidsethos en de eigenwaarde van de arbeiders, de uitgezonden muziek was van hen. En de bazen profiteerden van de vrolijke werklust met flinke winsten waarin toen vaak niet gedeeld werd.
Arbeiders bestaan er niet meer, die klasse lijkt afgedaan, het zijn werknemers of medewerkers geworden. In naam dan. De socialist Frans Timmermans, wiens Partij van de Arbeid (PvdA) samen is gegaan met GroenLinks kreeg laatst in het programma Buitenhof de vraag voorgelegd of de naam partij van de arbeid nog wel correct is nu er geen arbeiders meer zijn. Hij sprak over verbinding van de hoogopgeleiden met de voormalige arbeiders, het samen optrekken, solidariteit, om de nieuwe partij nog groter te maken dan ze nu is. Een proces waarmee ook de SP bezig is. Verbreden. Geen wij en zij – loonslaven en kapitaal, maar samen optrekken.
Ik vind arbeid en arbeiders nog steeds goede kwalificaties voor werk en werknemers, ik ben er trots op uit een arbeidersmilieu te komen. Een groot deel van mijn familie werkte in de Rotterdamse haven. En maakten niet alleen deze havenstad groot en trots maar zorgden ook voor welvaart in Europa. Mijn vader liep onder balen van wel zestig kilo tot hij kras werd, een opleider, die de andere havenarbeiders moest leren een zeeschip te laden zodat het onderweg niet omsloeg. Ze droegen het Rotterdamse credo ‘niet lullen maar poetsen’ uit.
In de journalistiek is de term journalistieke arbeid verrichten een normaal gezegde. Wat dat betreft ben ik een journalistieke arbeider. Mijn vader was trots op mij, al heeft hij dat nooit uitgesproken, dat ik met Paul Stolk een persbureau oprichtte, dat wij de arbeiderswijken introkken om de arbeiders een stem te geven. Met hen en niet over hen praatten. Ik hoorde dat van mijn moeder. Dat ik werkte voor socialistische Het Vrije Volk, lang geleden een grote krant voor de arbeiders.
Alles is vergankelijk, ook in de politiek. Ik ben er vast van overtuigd dat mensen na een tijd van chaos weer op zoek gaan naar hun roots. Dat sociaaldemocratische politieke partijen nog steeds een toekomst hebben. Staan voor eeuwige waarden van compassie, delen met elkaar, solidariteit, mensen niet willen uitsluiten. Opkomen voor rechten ook al heeft de PVV, als er nu verkiezingen zouden worden gehouden, 47 zetels. Voor mij proteststemmers.
De maskers vallen ondanks de ijskasten van Wilders. Het beestje kan zijn ware aard niet verbergen. De Tweede Kamer besloot deze week, na advies van een speciale commissie, om de driemansfractie van Forum voor Democratie een week lang een spreekverbod in de Kamer op te leggen omdat deze politici weigeren hun bijverdiensten op te geven. Daar zijn waterdichte afspraken over gemaakt. Wie stemden er tegen het voorstel: de PVV, de BBB en Ja-21 (tegenwoordig Ja-1 genoemd).
En met twee van die partijen willen NCC en VVD gaan samenwerken. Je zou bijna verlangen naar de terugkeer van de Vaste Torenbewoner, onze Haagsche fietsende Politicus. De toekomstige voorman van de NAVO die mordicus tegen een verbinding met de PVV was. Misschien ook wel uit eigenbelang.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Willem zegt
2 kleine nuanceringen:
1. Een week spreekverbod komt, met inbegrip van het kerstreces, neer op 2 dagen dagen niet mee mogen debatteren Stemmen mag wel. Beetje een flauwekul straf dus.
2. De nieuwe kamervoorzitter van de PVV, Martin Bosma, heeft vóór het spreekverbod gestemd.
Maar dit terzijde.
Joop Ha Hoek zegt
Als Kamerlid was de heer Bosma deze week nog te zien in een filmpje op tv waarin hij het beschikbaar stellen van geld door de regering om het slavernijverleden in Nederland te herdenken – toch een ernstige zaak, verwierp. Hij vond dat het geld beter besteed kon worden aan het eigen volk, eigen volk eerst.
Blijft dat de PVV, BBB en Ja21 tegenstemden tegen het voorstel om de fractie van Forum voor democratie een week lang het woordvoeren in de Kamer te ontnemen omdat ze bijverdiensten verzwegen. Op een site met faillissementen las ik dat Forum technisch failliet is. Wat hebben die lui te verbergen?