Wij mensen zijn goed in het opplakken van labels om verschrikkelijke situaties en gedragingen goed te praten, te verontschuldigen, een wettelijk tintje te geven. Zo noemen wij het vermoorden van mensen oorlog zodat de uitvoerders meestal straffeloos hun gang kunnen gaan. Humanitair oorlogsrecht, heet dat. Groot wordt klein. Er zijn ook andere wetten, rechten, die het label okay plakken op het vermoorden van mensen.
Je kunt dat recht ook schenden en dan komen er sancties, zoals tegen Poetin, die internationaal gesignaleerd staat als oorlogsmisdadiger. Als Oekraïne een vijand van het Westen was en Poetin een vriend was hij geen oorlogsmisdadiger. Mensen hebben die labels bedacht, zoals noodweer, om slachtpartijen te verontschuldigen. Er is geen God, voor zover bekend, die een drukkerij heeft met labels, een soort scheidsrechter. In de Bijbel staat wel dat je je andere wang moet toekeren als je op de ene gemept wordt. En niet doden. Maar wie leest dat boek nog? Het staat ook vol gewelddadige situaties. Woorden, labels.
Er zijn wetenschappers, juristen, die alles van moordende oorlogen weten en daar boeken over vol schrijven of op tv uitgenodigd worden om hun zegje te doen. Vaak ontaardt dat in mitsen en maren, als de een dat doet is het niet altijd strafbaar behalve als…
Soms komt het goed met wij en zij. Duitsland onderhoudt vriendschappelijke betrekkingen met Israël, terwijl toch zes miljoen Joden in de gaskamers of in andere moordpartijen door Duitsers zijn vermoord. En Hitler en zijn trawanten meer dan 51 miljoen mensenlevens op hun geweten hadden. Duitsland is geen vijand meer.
Sommige volkeren, stammen, hebben geen woorden voor oorlog. De praktijk is anders.
Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed en gezond. Zonder vooroordelen.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Wulf zegt
Natuurlijk compenseert Duitsland zijn verschrikkelijke daden in WOII jegens de joden met met eeuwige `trouw` aan Israël. Afstand er van nemen – schuld inlossen, boven alles.
Jacob van van Keulen zegt
Mooie pose Joop. Je lijkt zo wel wat op John Cleese
Joop Ha Hoek zegt
John Cleese lijkt heel erg op mij.