Een tijdje terug keek ik naar beelden van militairen in een bunker in Oekraïne. Aan het plafond hing een stroop vliegenvanger, een kleefband met stroop die je uit een kartonnen koker moet trekken en dan ophangen. Ik wist niet dat die dingen nog bestonden. Maar ook hier worden ze nog steeds verkocht als milieuvriendelijk.
Als kind kwam ik vaak en graag bij mijn grootouders, een paar straten bij ons vandaan. Daar hingen de stroopdoders ook aan het plafond, meestal boven de tafel. Het was gruwelijk om te zien, vliegen zaten er met een kop, vleugel of wat dan ook tegenaan gekleefd, werden gemarteld en leefden vaak nog enkele dagen. En iedereen vond dat gewoon. Je kan beter een vlieg vangen met stroop dan met azijn, was een spreekwoord in die tijd.
Soms nam de Heer van de Vliegen wraak en werd je als kind, als je de kleefstrip te dicht naderde, zelf aan het lint gekleefd met je haren. Dan moest de schaar eraan te pas komen om je te bevrijden. Vliegen konden daar alleen maar naar verlangen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.