In de tijd dat ik een kleine jongen was waren mijn ouders en hun kinderen vreselijk arm. We leefden van het karige loon van mijn vader Frans, de kinderbijslag en op de pof kopen.
Maar als de kerst naderde werd het allemaal anders, die beleving. Op een vroege avond, ongeveer een week voor het heilige feest, ging ik met mijn moeder en broertje de stad in, naar het Noordplein of de Bergweg om een kerstboom te kopen. De kramen waren versierd met lichtjes en kerstbomen hadden toen een houten kruis. Blauwspar en andere bomen voor kapitalisten werden niet verkocht.
Mijn moeder en de kinderen sjouwden de boom naar huis en de trap op naar de arbeiderswoning. Wij mochten helpen de boom te versieren met ballen en figuurtjes, in de top een piek. Echte kaarsje met metalen houdertjes in de takken, een emmer met spons ernaast voor het geval de boel in de fik ging. De geur van dennen.
Die momenten zal ik nooit vergeten, in onze armoe toch licht. Mijn moeder maakte dat mogelijk, een vrouw met twee kinderen op pad.
Nu is het bijna weer kerst, mijn moeder Grietje is al een tijdje dood. Haar kerstspullen, kleine keramische huisjes ook, liggen in een ouwe tas bij mijn zus in een kast. Niemand van de familie wil ze hebben. Ze weten niet van vroeger.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Pauline zegt
Goedemorgen,
Wat betekent een vrouw met twee kinderen “op pad”? In verwachting van een tweeling?
Hartelijks,Pauline.