We hebben een nieuwe koning. Bij velen komt de droom van het koningsideaal tot leven: het beeld van een koning die rust en vrede schept in zijn land. Een koning, die er niet is om te heersen maar om te dienen, die houdt van zijn volk. Uiteindelijk gaat het om een collectief koningschap dat bezielend is en gastvrij, waardoor iedereen zich ook koning kan voelen en medeverantwoordelijk is voor het koningschap. Het is deze dienstbaarheid en waardering voor elkaar dat een volk tot één maakt. Geestelijke rijkdom komt enkel tot bloei wanneer de mensen zich één volk voelen en verantwoordelijk zijn voor elkaar.
Vanzelfsprekend zijn er ook mensen die een republiek voorstaan. Dat is geen bezwaar zolang het maar geen verdeeldheid schept. Het verschil is gelegen in een externe vorm van bestuur, niet in de spiritualiteit van het koningschap. Dat is hun vrijheid, maar ook een republikeins staatshoofd wordt door dezelfde waarden gedragen als bij een koningschap. Het gaat altijd om dienstbaarheid en medeverantwoordelijkheid voor elkaar. Het gaat altijd om eenheid, want bij verdeeldheid van krachten komt er niets tot stand. De leiding van de staat bestaat uit een collectief leiderschap, of er nu sprake is van een koning of niet, waarbij iedereen medeverantwoordelijk is.
Dienstbaarheid is geen eenrichtingsverkeer maar wederkerige waardering voor elkaars eigen karakter. Het koningsfeest is geen louter sociaal gebeuren, maar ook een dieper spiritueel proces van eenwording van een volk, waarbij vooral gastvrijheid van het hart een belangrijke waarde is.
Gastvrijheid is een rijk geladen begrip. Er zijn culturen die geen woord hebben voor gastvrijheid, omdat die tot het leven behoort. Het leven is een godsgeschenk van gastvrijheid, dat niet onder woorden gebracht kan worden. Die culturen hebben wel woorden voor ongastvrijheid: “je zult het zelf voelen” of “dat brengt je geen geluk” of soortgelijke bewoordingen. Gastvrijheid, medeverantwoordelijkheid en dienstbaarheid zijn de grondwaarden van het koningschap om een volk tot eenheid te maken.
Jules Prast zegt
Gastvrijheid? “Kweenie,” zei de man met de baard tegen de koning, draaide zich om en vertrok zonder verder een woord te zeggen naar het Land Zonder Grenzen
Tom zegt
Gezien de ongeremde éénwording van Europese lidstaten, zullen dit voor Nederland en de andere Koninkrijken binnen de EU, de laatste stuiptrekkingen van de monarchie binnen Europa zijn.
Ik ben echter nog steeds niet overtuigd van de “verbetering” voor de lidstaten die uit deze, op een dwangneurose lijkende prestatiedrang van Europse politici geboren moet worden.
Wel heb ik van dichtbij de toegevoegde waarde van ons koningshuis kunnen zien. Misschien schieten we toch een beetje door, zo met die éénwording van lidstaten……
(En een dikke duim omhoog voor Jules!)
Tom zegt
Trouwens, Herman van Veen heeft ooit een leuk liedje gemaakt en gezongen: “Als ik hier Koning was”. Boeiend om Willem-Alexander in de rol van koning voor te stellen, zoals door van Veen in dat lied bezongen…..