De stilte gisteren op de openbare weg rond de Kloosterbunker was overweldigend. Op weg naar Appie verbaasde ik me daarover. Zou de bevolking zich nu wel houden aan de coronamaatregelen en thuisblijven? Samen leven.
Ik vond het wel vreemd dat de apotheek – een vrouw stond er hardop scheldend voor de deur en de visboer niet open waren. Het moment van de waarheid brak aan toen ik een man hard hoorde roepen: Het is wel erg veel oranje vandaag. Verdikkeme, het was koningsdag, dat verklaarde ook de vlaggen aan de gevels.
Begin van de avond zag ik op de Verrekijk hoe de koning die middag met zijn vrouw in een 54 jaar oud Dafje naar een gebouw in Eindhoven reed, waar hij verwelkomd werd door de burgemeester. De auto was een kadoo ter gelegenheid van zijn geboorte lang geleden al. Ook de kinderen van de koning en diens vrouw waren er. Een van de drie is de opvolger van de koning. Als zij over een tijdje 18 wordt krijgt ze een toelage van bijna 2 miljoen euro per jaar om zich voor te bereiden op het koningschap.
Ik kan er niks aan doen, maar ik moest gelijk denken aan de 30.000 slachtoffers van de toeslagenfraude van de fiscus. Bij mekaar toch wel 100.000 mensen, kinderen en zo meegerekend. De meesten ervan zitten nog steeds te wachten op financiële genoegdoening. Daar kan de koning niks aan doen, zijn bestaan is niet meer dan ceremonieel.
Maar het gaat om het financieren van onnut, zoals het koningschap. Er worden jaarlijks tientallen miljoenen euro’s in het voortbestaan van de monarchie gestopt: toeslagen koning, diens vrouw, prinses Beatrix, in december de kroonprinses, beveiliging, onderhoud paleizen, vervoer enzovoort. Ons belastinggeld.
De Oranjes behoren tot een van de rijkste families in de wereld.
Op de Verrekijk hoorde ik ook dat de populariteit van de koning en zijn gezin drastisch gedaald is sinds zijn vlucht (per vliegtuig) naar zijn vakantieadres in Griekenland. Het publiek had het idee dat de vorst zijn volk in de steek liet- mijn schild en de betrouwe, in de corona crisis. En dat veel mensen moeite hebben met de jaarlijkse miljoenentoelage van de kroonprinses. Terwijl ze zelf tien jaren of meer op een sociale huurwoning moeten wachten en uit de voedselbank eten. En in de winter de stookkosten niet kunnen betalen.
Hoe armoedig is het als je bestaan als koning afhangt van enquêtes, dat je je in een lullig Dafje moet verplaatsen om leuk te worden gevonden. Dat er weer van je gehouden wordt.
Gelukkig kan de koning zijn positie in alle rust overdenken. De bossen die niet zijn eigendom zijn in het kroondomein rond zijn woning worden ook dit jaar weer drie maanden afgesloten voor het publiek. Vanwege de privacy van de koning, zegt de verantwoordelijk minister. Vanwege het doodschieten van dieren in de bossen, zeggen critici.
Overigens heb ik niks tegen Dafjes, hoor. Toen ik de latere lieve moeder van mijn kinderen leerde kennen en ik per trein naar Brabant afreisde om kennis te maken met haar ouders, werd ik door haar met een Dafje opgehaald bij het NS-station om naar het dorp van de toekomstige schoonouders te reizen. Mijn schoonvader heeft tot zijn dood rondgereden in zo’n Dafje.
Daar moest ik aan denken gisteren Eigenlijk is ons hele koningshuis museaal.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.