• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Blijde boodschap

29 november 2020 door Henk van Kalken

Hij stond vaak al op de uitkijk voor het raam. ‘Há!’ riep hij dan strijdlustig.
‘Laat ze maar komen! Ik lust ze rauw!’ Het was een aanslag in voorbereiding op de toch al vaak zo breekbare rust in huis. En op zijn bloeddruk, dwars tegen alle onderdrukking door medicijnen in. Mijn moeder trok zich, alle deuren hermetisch gesloten tegen het aanstaande vocale geweld, in de keuken terug en wachtte gelaten tot de rust weer op onze woning neergedaald was.
Je zag ze al van verre aankomen. Twee heren in pak, waarvan er één een zwarte kantoortas droeg. Ze belden bij elke deur aan op het hofje waar ons gezin woonde in de Amsterdamse Watergraafsmeer. Inderdaad, onder de lichten van het oude Ajax-stadion, die je soms ’s avonds kon zien branden. De kopjes op tafel rinkelden op hun schoteltjes als er gescoord werd. En  nogmaals inderdaad: kleine Cruijff de Grote woonde twee straten verder. Een iel manneke, dat twee uur lang een bal, die tot zijn kniehoogte kwam hoog kon houden. Maar terug naar mijn vader en de wachtpost die hij in de erker voor het raam had betrokken. Zodra de twee heren koers zetten naar onze deur kon je mijn vaders ademhaling horen versnellen, alsof hij zich oppompte voor de komende slag. ‘Ik zal ze es effe wat vertellen,’ mompelde hij tussen zijn kunsttanden door. ‘Dingdong!’ sprak de bel, en voor de echo verklonken was, had mijn vader de deur al geopend. ‘Goedendag meneer, wij zijn van de Jehova’s Getuigen (een Wachttoren werd ietwat besmuikt omhoog gehouden, alsof de man zich eigenlijk een beetje schaamde) en wij wilden graag een moment van uw tijd om u iets over de blijde boodschap te vertellen, want ook voor u bestaat er verlossing.’ Je kon mijn vader dan astmatisch naar lucht horen happen, alvorens hij losbrak.
‘Zo! En hebben jullie niks beters te doen? Fatsoenlijke mensen zijn aan het werk. De arbeiders kunnen het voor jullie verdienen, terwijl jullie hier die onzin komen verkopen!’ Hij haalde diep adem en vervolgde retorisch: ‘ En wie betaalt dat?’ Allemaal met zijn inwendige geluidsversterker op vol vermogen.
‘Eh…’ kraste de meneer, die ondanks zijn ervaringen op dit gebied toch even overdonderd leek. ‘Die kerk van jullie heeft alleen maar ellende aangericht,’ hervatte hij. ‘Mensen onderdrukken en uitbuiten, dat kunnen jullie. Maar een fatsoenlijk stuk werk, is dat ooit uit jullie handen gekomen?’ Hij keek de bestropdaste heren vertoornd aan, terwijl zijn gelaatskleur richting gevarenzone ging. De stropdas met de tas schraapte zijn keel. Hij zag er zijns ondanks toch wat overdonderd uit. ‘Nou nee, ehm, ja meneer kijk, het zit dus zo…’ ‘De paus in Rome heeft een telefoon van zúiver goud!’ sneed mijn vader. ‘Waar is dat goed voor? Van zo’n telefoon kun je een gezin een jaar lang onderhouden! Wat zeg ik? Tien gezinnen!’ De andere stropdas, die van de Wachttoren, probeerde in mijn vaders betoog in te breken: ‘Meneer, wij zijn van een ander geloof…’ Eén potnat! bulderde mijn vader met een inmiddels rood hoofd. Beide heren deinsden iets terug en keken elkaar even aan. De tasdrager zei timide: ‘Dank voor uw tijd meneer, goedemorgen.’ Ze draaiden zich om en liepen, ietwat onzekerder dan ze richting mijn vaders voordeur koersten naar de volgende deur. ‘En knopen jullie dat maar eens een keer goed in je oren! riep onze huisdictator. ‘Gelovigen zijn kapitalisten! Uitbuiters!’ Hij sloot de voordeur met een klap, iets waarvoor wij altijd een reprimande kregen. Achteraf bleek hij altijd buitengewoon tevreden over zijn optreden. ‘Zo! riep hij ook deze keer nog nahijgend. ‘Daar hadden ze niet van terug!’
Dat dacht ik ook niet.
Toen ons gezin naar de Watergraafsmeer verhuisde, kwam, zo hoorde ik later, er een pastoor op bezoek. Mijn vader was als baby ooit door een tante heimelijk naar de R.K. kerk gebracht en zij had hem laten dopen. Omdat mijn grootouders fanatieke atheïsten waren vreesde tante terecht dat dopen er anders nooit van zou komen. In die tijd was je lid van de RK-kerk voor het leven. Ik hoorde achteraf dat de pastoor in kwestie zich, met zijn vingers in de oren, over zijn eigen rok struikelend, uit de voeten heeft gemaakt. Nadat mijn vader zich in bewoordingen die alleen Satan welgevallig zouden zijn geweest had uitgedrukt over zijn ongenoegen met het pastorale, onaangekondigde bezoek.
In die tijd was ik een tiener die zich in die fase juist afvroeg wat hij in vredesnaam deed op deze wereld. Nog wel eens, trouwens, maar dat ter zijde.
Eén ding wist ik zeker: ik zou nooit ofte nimmer langs de deuren gaan om te getuigen van welke blijde of droevige boodschap dan ook. Ik verloor mijn vertrouwen in dit soort boodschappen. Wel vroeg ik me af wat mensen als die stropdassen bezielde om toch langs ongastvrije deuren te gaan. Om zo’n boodschap af te geven, die in de oren van de bewoners achter de deuren meestal blij noch boodschap was? Oprecht mededogen met de zo moeizaam te bekeren onwillige goddelozen, of hopend op goedkeuring van hun geestelijk leider? Een plekje in de hemel? Of van alle drie wat? Mijn ouders’ buren waren minder assertief dan mijn vader, maar ook daar vertrokken de stropdassen onverrichter zaken, zag ik.
Op naar de volgende straat, op naar nieuwe afwijzingen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk Tags: amsterdam, getuigen van jehova, stropdas, vader

Lees ook:

  1. ZENZONDERZEN –  literatuur en verder – vader
  2. Rooie mensen
  3. Het jaar 2020 – dag 301 – welbespraakt
  4. ExploreZ biedt ruimte aan nieuwe kunstvormen

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Henk van Kalken

Henk van Kalken heeft affiniteit met het boeddhisme (Kagyu) en is dzogchenpractitioner. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 22 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 23 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 24 januari 2021
    Discovering Padmasambhava (online)
  • 24 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 25 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Verkiezingen 2021 – ‘Er is menselijke warmte nodig in de politiek’

Wouter ter Braake - 18 januari 2021

Ik lanceer een ander alternatief. Een brede bewustzijnsbeweging. Een beweging van kiezers die het geluk van alle mensen vooropstelt en als uitgangspunt neemt. Op basis van een bewustzijn dat boosheid transformeert in wijsheid. Een bewustzijn dat gefundeerd is in het besef van verbondenheid van al wat leeft. Een bewustzijn dat verschillen respecteert en met een warm hart en open mind openstaat voor dialoog.

De Lotussoetra – boeddhisme en politiek

Erik Hoogcarspel - 14 januari 2021

In de Lotussoetra worden de geboorte, de meditaties, het ontwaken het preken en de dood van de Boeddha beschreven als niet meer dan een show die hij opvoert. Het is een didactische methode. In feite is hij de eeuwige wetgever van het universum en daarom de inrichter van de ware politiek.

Het boeddhisme en religie

Erik Hoogcarspel - 12 januari 2021

Is het boeddhisme een religie, een levensweg of een filosofie? Als je deze vraag aan meerdere mensen stelt krijg je geheid verschillende antwoorden en voor elk antwoord valt wel iets te zeggen.

Tien jaar Boeddhistisch Dagblad

Joop Ha Hoek - 8 januari 2021

...

Jasper Schaaf – Marx’ diepe respect voor Aristoteles

gastauteur - 1 januari 2021

Jasper Schaaf: 'Aristoteles noemt het doel van het menselijk bestaan ‘geluk’. Klinkt dit te makkelijk? Is het vreemd? Speelt zo’n ver, groot en toch belangrijk doel echter ook geen belangrijke rol in de vroegere geschriften van Marx, waar hij nog meer dan later op de werken van Georg Hegel en Ludwig Feuerbach leunt?'

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Het jaar 2021 – dag 21 – misselijk
  • Corona – blijf thuis en in leven
  • NU’91: ‘Stel tweede dosis coronavaccin niet uit’
  • De boze koning verjaagd
  • ‘Minister draagt schutter Cevdat Y. nu wel voor bij de koning voor gratie’

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens