• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het jaar 2020 – dag 97 – overdekt leed

Het jaar 2020 – dag 97 – overdekt leed

6 april 2020 door Joop Ha Hoek

Waarom weet ik ook niet maar in een aantal overlijdensgevallen was ik in het verleden mooi de pineut doordat ik door de nabestaanden gevraagd werd het woord te voeren tijdens de uitvaartdienst. Ik ben een schrijver, geen spreker. Maar daar werd anders over gedacht. Waarschijnlijk viel ik in de smaak als spreker en het is zo lullig dat te ontkennen. Zo is het dus gekomen.

Ik ben een schuwe man en vind de aanbevelingen van de heer Rutte heerlijk om in deze tijd groepsvorming te vermijden en ook in je eentje boodschappen te doen. Zelfs toen ik al had besloten- en dat ook openbaar had gemaakt, om geen herinneringstoespraken  of wat voor toespraken in kerken of crematoria te houden, trokken nabestaanden zich daar niks van aan. Waarheen, waarvoor. En werd ik als het ware gedwongen om op te treden. Mijn nee werd niet geaccepteerd. Op het gepaste moment tijdens de uitvaart werd ik door de uitvaartverzorger geïntroduceerd met ‘mag ik nu Joop Hoek het woord geven’. Die lui zijn nep familiair. En dan beklom ik weer met mijn stramme gewrichten, intern zuchtend en steunend en in het zwart gekleed (mijn lievelingskleur) het spreekgestoelte, zag de nabestaanden en andere aanwezigen verwachtensvol naar mij kijken en stak dan van wal. Soms sprak ik voor grote gezelschappen mensen die ik niet kende.

Pietje of Clara, afhankelijk van het  geslacht van de overledene was…en dan kwam het voorwoord, het middengedeelte en afsluiting van mijn toespraakje. Altijd weer een kwinkslagje in de tekst, maar niet te vrolijk en vooral episodes in het leven van de overledene die tot vechtpartijen of leegloop van het crematorium of uitvaartcentrum zouden kunnen leiden vermijdend. Gelukkig heeft de politie te paard met de lange lat nooit in hoeven te grijpen tijdens mijn optredens.

Ik was regelmatig bang dat ik niet goed uit de woorden zou kunnen komen, kreeg ook tijdens het spreken rare gedachtes, in de trant van ‘gelukkig dat ik daar niet lig’ of ‘ik moet nog naar Appie, de koffie is op’. U begrijpt, het waren niet altijd mijn eigen dierbare overledenen. Soms werd ik ook bij hen thuis verwacht. Je bent dan gauw een dag van huis. Nabestaanden kennen geen tijd.

Mijn spraakjes duurden gemiddeld zo’n 6 minuten en waren altijd overdekt. Ik heb nooit in de open lucht gesproken. Ik las voor van papier, nam af en toe een korte pauze, om het woord goed door te laten dringen in de zaal en sprak met zachte, gedragen stem. Soms zo zacht dat iemand riep: harder!

Als misdaadverslaggever bezocht ik als toehoorder uitvaartdiensten van dode criminelen. Ik sprak er nooit en maakte me onzichtbaar. Onbekend maakt onbemind. Soms werd door familie en vrienden van de dode belangwekkende informatie gedeeld die ik dan weer kon gebruiken voor een artikel. Ik kleedde me dan als een uitvaartverzorger met uitvaartfolders goed zichtbaar uit de jaszak stekend. Gejat op de eerder genoemde uitvaarten. En een minzame uitvaart Monuta trek op het gelaat. Vrede en alle goeds, nu en in de toekomst, straalde ik uit.

Vaak ging het goed, soms ook niet. Zo zat ik op een dag op een bankje in het middengedeelte van een kerk voor paal met mijn uitvaartpakkie aan. Het was in een plaatsje waar iedereen iedereen kende. Twee rijen voor me en twee rijen achter me zat niemand in de kerkbanken. Het was alsof er een schijnwerper op me gericht werd, of bij mij het coronavirus was vastgesteld, of met een megafoon omgeroepen: wie is die vreemde man in de lange regenjas? Wij kennen hem niet. Kennen en gekend worden is een groot goed in dat milieu.

Het werd nog erger toen ik in het kerkkoor een mij bekende rechercheur herkende die mij vriendelijk begon toe te knikken. Toen wel dacht ik: lag ik daar maar vooraan onder een boeket bloemen. Allemachtig,  wat een situatie. Via een zijdeur heb ik  na afloop van de dienst de kerk verlaten.  Niet rennend maar wel gehaast. Waarheen leid die weg die wij moeten gaan.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.

 

 

Categorie: Columns, Joop Hoek Tags: kerk, regenjas, spreker, uitvaart

Lees ook:

  1. Het jaar 2018 – de honderdendrieendertigste dag – kerkhof
  2. Het jaar 2018 – de eenenvijftigste dag – doodskist
  3. Het jaar 2019 – dag 291 – Thijm
  4. Het jaar 2020 – dag 62 – condoleerhanddrukvirus

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het pad uit het woord
    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
    • Boeken – De Vallei van Troost
    • ‘Gebruik de rechter niet als zondebok voor falend beleid’
    • Boeddha’s pleegmoeder is een voorbeeld voor boeddhisten op Moederdag

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.