Al een paar avonden brandt er een theelichtje in het huisje van mijn moeder op een vrij hoge kast in de Kloosterbunker. De warmte ontsnapt door de schoorsteen, door de ramen en deuropening is het zachte en warme licht te zien. Het stenen huisje is best wel oud, en was toen zij nog leefde van Cornelia Sink, de moeder van mijn oma, door mijn moeder Opoe Kee genoemd. Cornelia werd in augustus 1868 geboren in Leerdam en overleed in mei 1947 in Kralingen bij Rotterdam. Samen met haar man, mijn overgrootvader, kreeg ze 12 kinderen, dat was niet zo bijzonder in die tijd zonder voorbehoedsmiddelen.
Het huisje, waarop mijn moeder met een balpen op de gevel het getal 28 heeft geschreven, zij woonde tot haar dood in een huis met dat nummer, werd in mijn ouderlijk huis alleen te voorschijn gehaald met de Kerst. Het stond dan aan een plas (een liggende spiegel) tussen de sneeuw (watten) met in de wei (het dressoir) grote en kleine schapen, sommige staken boven het huisje uit. Mijn moeder keek niet zo nauw, alle schapen waren haar even lief. Zoals ook haar kinderen.
Het huisje is mij dierbaar- staat voor een gelukkige en blijde jeugd en voor onderdak, bij mijn ouders was altijd wel een plek voor eenieder.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of te twijfelen aan het nu.
Michel Ball zegt
Een huisje – Een dak boven je hoofd – Een lekker warm bed –
Wat ben ik blij dat ik juist deze dagen een thuis heb en niet op straat hoef te zwerven – Na het lezen van Joop’s stukje denk ik aan degenen die deze dagen de warmte ontberen – Die voor warmte bij het Leger des Heils moeten aankloppen – Fijne kerstdagen allemaal – Allemaal !
Henk van Kalken zegt
Als dit huisje een authentieke foto is, dan kon ik de ontroering van de herkenning niet helemaal onderdrukken. ‘Wij’hadden hetzelfde huisje en het staat symbool voor licht en warmte die wij allemaal zo graag omarmen. Zoals Michel schreef, zijn er velen die dit ontberen. In deze, maar ook in andere tijden. Al mijn mededogen gaat naar hen uit.
Gea zegt
Joop, wil je alsjeblieft doorgaan met schrijven?!