Wat jullie, lezers van deze krant, niet kunnen zien is de achterkant van het Boeddhistisch Dagblad. Er is een technische kant waar de webmeester over gaat met zijn plug-ins, cookies die voldoen aan de Europese wetgeving, het huren van ruimte bij de hoster en het onderhoud en vernieuwing. De webmeester zorgt voor rust en gaat ook over de techniek achter het plaatsen van reacties van berichten, in samenspraak met de redactie. Zonder de webmeester zou de krant niet kunnen verschijnen.
De achterkant van het BD is ook een magazijn waar artikelen en beeldmateriaal klaar worden gezet om te worden gepubliceerd. Het magazijn is voor enkele mensen toegankelijk, onder wie ik, editor in chief. Als ik ’s morgens het magazijn betreed schrik ik me soms rot en denk, wat een zootje. Links en rechts staan spullen klaar, gecheckt en van een publicatiedatum voorzien, nu al tot ver in het voorjaar. Met het zootje bedoel ik niet de kwaliteit van de spullen, al mag u daar gerust anders over denken, maar het chaotische, het net niet af van het geheel. Rekken vol met net niet uitgepakt spul.
Teksten worden altijd op vaste tijden geplaatst. Hans van Dam gaat met zijn tekst om 04.04 uur de lucht in, waarschijnlijk ligt hij dan nog op één oor. Om 11.11 uur wordt de eerste andere tekst van de dag gepubliceerd, soms eerder, actualiteit heeft voorrang. Ardan en Fresh, de leverancier van cartoons en recepten, zijn om 09.09 uur on line. Afgelopen zondag was dat anders omdat vroeg in de ochtend een verhaal over Noah Levine is geplaatst en Ardan verschoof naar 10.10 uur. Het systeem is bedacht om actuele berichten niet op die tijdstippen te plaatsen, dat zou dubbelop zijn.
In totaal werken er bijna honderd mensen voor het BD, of hebben daar voor gewerkt, dat weten we niet zeker. Het zijn allemaal mensen die iets met het boeddhisme hebben en die kennis en vaardigheden willen delen met de lezer. Sommigen zijn heel actief, anderen schrijven af en toe of bijna nooit of trekken de wereld door op zoek naar wat dan ook. De achterkant van het BD betekent ook het vrijwel dagelijkse contact van de editor in chief met medewerkers over tekst en beeld. Of zomaar een praatje pot.
Overigens heb ik jullie nooit verteld dat ik op 19 mei van dit jaar ben afgetreden als hoofdredacteur. Omdat er voor deze onbetaalde baan- laag geschat op een niet geïnd dag inkomen van 200 euro, zeven dagen per week, 365 dagen per jaar, is een bedrag van 70.000 euro, geen opvolger was, ben ik nu ad interim. Niemand van de medewerkers, van wie er al jaren achtereen schrijven, fotograferen en tekenen voor het BD, ontvangt maar één cent voor het geleverde. Er gaan tonnen per jaar om van en door medewerkers die nooit worden geïncasseerd. Dat is met mooie van het BD, er is geen verdienmodel, alleen maar dana.
De krant heeft ook ogen en oren, levende mensen, die het boeddhisme in al zijn uitingen volgen.
Moedig voorwaarts!
Gerry zegt
Dag Joop, een goede morgen wens ik jou. Er is hier aan de ontvangende zijde van het tover scherm van de fairy phone even alleen dankbaarheid aan deze zijde…merci dus
voor de ‘ alleen maar dana ‘
Gerry