Als een schaatser op de Olympische Spelen in Zuid-Korea als niet-winnaar over de streep komt, laten de coaches hem/haar met rust. Ze zijn er wel maar gaan niet direct het gesprek aan met de verliezer. Ze schaatsen voorzichtig rond hem/haar heen, ze toetsen de behoefte van aandacht.
Het lijkt een beetje op het boeddhisme, het is er al 2600 jaar, maar je komt er mee in aanraking als je het nodig hebt of behoefte hebt aan een frisse wind. En dan hoef je niet per se een verliezer te zijn.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.
Michel Ball zegt
Mooie vergelijking Joop