Een columnist die een communistische achtergrond heeft is iemand die columns schrijft over onderwerpen die op dat moment actueel zijn in de maatschappij of politiek of over onderwerpen die hem zelf op dat moment bezighouden. De columnist schrijft voor een krant of tijdschrift. In meestal politiek of maatschappijgerichte columns geeft de columnist zijn ongezouten mening over het onderwerp.
Hij kijkt toch vanuit een andere achtergrond en visie naar de maatschappij en het grootkapitalisme. De verrijking van enkele over de ruggen van anderen, de moderne slaven zoals werknemers liever niet genoemd willen worden. Hij probeert het te mijden maar uit de keus van zijn onderwerpen zie je toch zijn achtergrond. Hij doet wel zijn boodschappen bij Appie, de grootkapitalist bij uitstek. Hij moet wel, zegt hij, de socialistische co-op van vroeger is overgenomen door het grootkapitaal.
Zo, dat is gezegd en geschreven.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie