De eerwaarde Lopon Tenzin Namdak, Rinpoche was de oudste leraar van de Bönpo-traditie. Hij werd geboren in 1926 in het zuidoosten van Tibet. Rinpoche begon zijn studie op jonge leeftijd en legde zijn geloften af op 15-jarige leeftijd. Hij vervolgde zijn studie in de belangrijkste Bönpo-kloosters: gYungDrung-Ling en Menri in Tsang bij Shigatse in centraal Tibet.
Rinpoche’s twee belangrijkste meesters waren Bönruponlob Rinpoche en de Eerwaarde Lopon Sangye Tenzin, Rinpoche. Rinpoche werd gekozen tot de positie van Lopon in 1953 op de jonge leeftijd van 27, hetzelfde jaar dat hij de Geshe graad behaalde in het Menri klooster. Als Lopon, of hoofdleraar, maakt Rinpoche deel uit van een ononderbroken geslacht van 33 generaties via Nyambd Sherab Gyaltsen, de stichter van het Menri klooster in Tibet. Hij was de leermeester van 1953 tot 1957 toen de conflicten tussen de Chinezen en Tibetanen in Centraal-Tibet hevig werden. Hij ging een lange retraite aan in het noorden van Tsang tot 1960 toen de Chinese invasie Rinpoche dwong Tibet te ontvluchten. Met veel moeite, waaronder neergeschoten en opgesloten worden door Chinese soldaten, wist Lo-pon Rinpoche veiligheid te bereiken in Nepal.
In 1961 werd hij door professor David Snellgrove uitgenodigd naar Londen te komen in het kader van het Rockefeller Foundation Visiting Scholar programma. Hij bleef drie jaar in Engeland en werkte samen met professor Snellgrove aan The Nine Ways of Bön, de eerste wetenschappelijke studie van de Bön traditie die in het Westen werd gemaakt.
Terugkerend naar India in 1964, stichtte Rinpoche Dolanji Settlement in Noord-India, om een thuis te geven aan het Bönpo volk in ballingschap. In 1969 keerde hij terug naar Europa als gastdocent aan de Universiteit van München om mee te werken aan een Tibetaans-Duits-Engels woordenboek. Van 1970 tot 1979 gaf Lopon Rinpoche les aan de monniken van het Bönpo kloostercentrum in Dolanji, terwijl hij tegelijkertijd toezag op de uitgave van een groot aantal belangrijke Bönpo teksten in New Delhi. In 1978 waren er genoeg teksten gepubliceerd om er een curriculum omheen te organiseren. Een traditionele dialectische school werd opgericht onder leiding van Lopon Rinpoche. Het doel van deze school was het behouden van de Bönpo filosofische traditie waar analyse en logica worden toegepast op de leringen van de Soetra’s, de Tantra’s, en vooral op de Dzogchen. In 1987 stichtte hij een ander Bönpo-klooster en Internationaal Onderwijscentrum in de buurt van de bekende heuvel Swayambhu, ten Westen van Katmandu, Nepal, bekend als Tritan Norbutse.
In 1992 publiceerde Lopon Tenzin Namdak Heart drops of Dharmakaya, een handboek van Dzogchen meditatiepraktijken, van de preliminaries tot de meest gevorderde togyal praktijken. Dit is het eerste algemeen verkrijgbare boek in het Engels dat daadwerkelijk in detail de praktijken van dzogchen beschrijft. Lopon Tenzin Namdak is verschillende keren naar het Westen gereisd.
Lees hier het vandaag verschenen bericht van zijn overlijden.
Geef een reactie