Morgen zendt de boeddhistische televisie een documentaire uit over een bijzondere tuin. Middenin de Zuidas, het zakendistrict van Amsterdam, ligt een groene oase verborgen. Het is de enige Chinese Penjing tuin in Nederland, een verzameling miniatuurlandschappen. Bankmedewerkers, ziekenhuispatiënten en studenten vinden hier rust en inspiratie. Maar de tuin staat onder druk, als gevolg van een groeiende Zuidas.
Een Penjing tuin is een miniatuur landschap en bestaat uit kleine planten en rotsen. Een kunst die in China al meer dan 2000 jaar wordt beoefend en later in Japan werd overgenomen als Bonsai. Penjing miniaturen worden gezien als objecten van meditatie, de schakels die goden, natuur en mensen verbinden. De yin-yang elementen in het landschap spiegelen de tegenstellingen in de menselijke geest: leegte en substantie, hoog en laag, sterk en zacht, licht en donker.
In Zentuin in de Zuidas, de stilte voorbij wordt en passant kennis gemaakt met de bezoekers van deze tuin. Waarom komen zij hier? Waar dwalen hun gedachten naar af, terwijl zij de miniaturen bewonderen? Meditatieve beelden en geluiden benadrukken de rust en stilte die de bezoekers van de tuin ervaren. Wat betekent stilte voor hen?
De rust in deze groene oase staat in contrast met de drukte van de Zuidas, die steeds verder richting de tuin oprukt. Op de achtergrond is te horen hoe de stad ontwaakt. In de verte gilt een sirene. Een traumahelikopter vliegt laag over. Boven de appelboom beweegt een hijskraan en in de verte klinkt het geluid van palen die de grond in worden geheid. Hoe lang blijft hier het evenwicht tussen de stilte en de stad nog bewaard?
roelant struijk zegt
Een bonsai begint met Zaad, een stek ,een decor Als je het begint. Is het voor later. Je kunt ieder moment initiëren. Wat je nu ziet is de nalatenschap van eerdere mensen. Het is kunst. Het kan in minuten of in jaren ontstaan. Het is aan jou, als kunstenaar. Hierin kun je nooit verdreven worden…iedere boom verdient een plek..en zo jij ook..x