Gisteren schreef ik over een ram voor wie ik tevergeefs opkwam, vandaag over een vrouw die ik probeerde te redden uit de klauwen van een gewelddadige man. Het leven zit vol verrassingen.
Het was diep in de nacht in het centrum van de stad liep ik over straat. Ik naderde een man en een vrouw, de man mishandelde de vrouw. Met versnelde stap liep ik op het tweetal af en zei tegen de man de vrouw met rust te laten en trok de vrouw bij haar schouders bij de man weg. De vrouw pakte mij bij mijn stropdas en draaide die strak aan. Het was geen prettig gevoel. Mij losrukkend vervolgde ik mijn weg.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.