Sinds een paar weken hoor ik helder en dat is niet altijd prettig. Afgelopen nacht ging ik om één uur naar de mand, had nog naar een heerlijke detectivefilm gekeken waar het bloed van afdroop, en kroop geheel tevreden onder het dekbed. Ik slaap altijd binnen dertig seconden, ook na detectives, en zo was ook nu het geval. Om twee uur zat ik door mijn helderhorendheid op de rand van de mand en luisterde naar een oosterse soort muziek die vanuit heel ver in de stad de Bunker binnendreef. Was er een feest aan de gang? Waren de buren luidruchtig? Ik wist het niet. Het gevecht met mezelf begon: doe het niet Chef, je bent juist net zo lekker gezond voedzaam bezig. Even later zat ik in de mand met een rol Verkade biscuits, niet van die harde maar zeer kruimige. Ik at er wel vier op, hebzucht maakte zich van mij meester. Geheel voldaan ging ik weer slapen.
Maar het bleef toch onrustig in het hoofd. De oosterse muziek was nog lang hoorbaar en ik was ook verstoord- niet ik maar de geest die niet van zichzelf bestaat, door een uitzending van Brandpunt waarin een vrouw vertelde over haar ervaringen en waarnemingen in het hoofdkwartier van Rigpa in Zuid-Frankrijk. Sogyal zelf zou flink uit de bocht zijn gevlogen door haar een seksueel getinte afbeelding te laten zien toen hij met haar in een een-op-een situatie was. Een uitnodiging tot wat? Vul het zelf maar in.
Ik weet wel: één bron is in de journalistiek geen bron en de foto’s die in de uitzending werden getoond van vrijwel naakte vrouwen op een strand – volgelingen van deze leraar, zeggen ook niets over het handelen van Sogyal, maar ik had gisteravond geen reden te twijfelen aan het verhaal van deze vrouw. Er was meer ondersteunend bewijs dat deze leraar een sfeer om zich heen creëert van seks en mooie, jonge vrouwen. Het wordt tijd dat een rechtbank hier zich eens over buigt.
Er zijn mensen die beweren dat je zulke handelingen door de bril van boeddhistische lessen en normen zou moeten bekijken. Dat de leraar zijn leerlingen onderwijst door ze op die wijze te benaderen. Ze zien het boeddhisme als heilig, noemen een leraar Zijne Heiligheid en buigen zich een ongeluk voor zo’n man, meestal zijn die leraren mannen. Zo worden mensen stekeblind en horig. Er zijn sangha’s waar vrouwen zich bij de deur van een gebedsruimte posteren als de leraar langskomt, om hem in alles ter wille te zijn. En dan bedoel ik ook alles. De hedendaagse vrouwenclub van Lau de Palingboer.
Boeddhisme is voor mij de bron waaruit ik energie opdoe om elke dag door te gaan in het leven. De Verkade biscuits in slapeloze momenten. Maar ik erken dat ik geen weet heb van de motivatie en drang van leraren. Ik zou ook niet weten hoe ik daar achter kan komen. En zolang ik dat niet kan achterhalen, blijf ik gewoon op mezelf, ik wil niet in Brandpunt terecht komen.
Ik zie dat er veel mensen zijn die denken in de Tuin van Eden terecht te komen als ze zich tot het boeddhisme wenden. Vriendelijkheid, geweldloosheid, empathie en mededogen zouden heersen in de sangha’s en bij de leraren die in soms voor ons vreemde kledij en het uitspreken van vreemde teksten ons de les wijzen, teksten die wij naadloos naspreken. Ze hopen er geborgenheid te vinden, veiligheid en liefde. En komen in een boeddhistische hel terecht. Macht corrumpeert. Let op je saeck, mensen. En op je lijf.
Moedig voorwaarts.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie.