Elke dag kijk ik naar het NOS-Journaal om de ontwikkelingen in de wereld te volgen. Sommige berichten zijn hoopvol, zoals die over Amerikaanse rechters die de Amerikaanse president Donald ‘Duck’ Trump terugfluiten. Trump snatert dat de rechtbank gek is geworden. Nu nog even een rechtbank die oordeelt dat Trump ze zelf niet op een rijtje heeft.
De presentatoren van het grote nieuws van het NOS-journaal maken een ontspannen indruk. Ze permitteren zich soms een grappige opmerking, dat duidt op ontspanning. Vertrouwen in het vakmanschap. Een paar keer per dag wordt ook het regionale nieuws voorgelezen door andere dan de grote nieuwslezers. Meestal zijn dat vrouwen. Dat regionale nieuws is vaak heftig, ontplofte gebouwen en zo. De regionale nieuwslezers maken geen ontspannen indruk. Ze kijken strak in de lens van de camera’s. Ik weet niet hoe dat komt. Komen ze uit de regio, vraag ik me af. Is de regio humorloos? Hoe zouden ze het landelijke nieuws presenteren, ook met een lach en een kwinkslag?
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan.