Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen

De chef is een beetje grieperig, rillerig, koppijn, slecht geheugen, botterige pijn, zelfs wat koortsig en kwam vanmorgen laat uit zijn mand. Hij dronk zijn koffie, mediteerde en ging naar zijn werk. Daar bekeek hij het nieuws dat binnen kwam, meelde en telefoneerde, onderhield contacten met de auteurs van dit dagblad en schreef wat stukjes. Hij besefte de hele dag: ik ben wat grieperig dus van mij wordt niets verwacht. Hij verheugde zich al op de avond als hij zijn zelf geschilde en gekookte stoofperen ging eten. Met wat suiker en een kaneelstokje gegaard, net zoals zijn opa en naamgenoot dat vroeger at. Er zijn weinig situaties dat de chef niet kan eten. Eten is voor hem ook troostrijk en beurt op. En sterkt aan, want een boeddhist mag niet verslappen en dient altijd waakzaam te zijn, mara kan vanuit elke hoek tevoorschijn springen en roepen: Kip, ik heb je.

Om half negen vanavond was het bord met stoofperen met een toef slagroom op en bleef chef in Schaap, zijn lievelingsstoel, zitten. Van een grieppatiënt kan niet veel verwacht worden. Opsporing Verzocht was op de tv. Voor onze zuiderburen: een programma waarin de politie de hulp van het publiek vraagt om onopgeloste of dringende zaken mede te helpen oplossen door goed naar vaak videobeelden te kijken en de dader(s) te herkennen en erbij te lappen. Chef is gecharmeerd van de mooie presentatrice van het programma- die altijd opgewekt het ene misdrijf na het andere presenteert, op een toon alsof ze een quiz leidt en elk moment de winnaar van het broodrooster bekend kan maken.

Door die vrouw, de agenten en de boeven die in beeld komen, vergeet chef vaak dat hij naar de relatieve werkelijkheid kijkt. Mensen die de meest vreselijke gebeurtenissen hebben meegemaakt. Zoals die man uit Enschede die in het honderd kilometer verderop gelegen Emmen een pizzeria heeft en ’s nachts bij zijn huis in Enschede overvallen werd door twee gemaskerde bruten die hem met een koevoet op het hoofd sloegen en de dagopbrengst afhandig maakten. De man kwam zelf ook in beeld. En zei dat deze mannen egoïsten zijn die alleen maar aan zichzelf dachten. Ze moesten zich eens voorstellen dat zij zo behandeld- neergeslagen en beroofd werden. Of een familielid. Het slachtoffer maakte het gebeuren in al zijn grootsheid klein en sloeg de daders met hun koevoet op hun kop. Dat kan er met je gebeuren, zei hij. Ik ben jij.

De chef moest denken aan de tijd dat hij zelf politieverslaggever was. Dat er ’s nachts in een woning werd ingebroken door vijf jonge, agressieve mannen, op zoek naar de buit en dat ze op het punt stonden de bejaarde bewoonster met een kussen op haar mond te vermoorden. En dat de vrouw zei: ‘Hebben jullie geen oma?’ En dat ze het daarom na kon vertellen. Woorden verzachten en maken mild.